South Boys #1: Kiss Master (Published and to be adapted soon into mini-series)

Chapter 12

Nalukot na ang mukha ko sa inis. "Akina iyong bag ko, Hugo."

"Habulin mo 'ko." Isinampay niya ang bag ko sa balikat niya saka ako tinalikuran.

"Hugo! Bag ko, 'sabi!" Kandahabol naman ako sa kanya kahit pa ang lalaki ng hakbang niya.

"Habol!"

"Bwisit ka!"

"Bilis-bilis kasi!"

"'Susumbong kita sa mama mo!"

"Samahan pa kita!"

Pagdating namin sa quadrangle ay humihingal na ako. Sinasadya niya talagang magmabilis ng lakad para mapilitan akong maglakad-takbo kahit noong pagbaba namin sa hagdan kanina. Wala talagang konsensiya. Paano kung nahulog ako?!

"Sandali!" Huminto ako at humawak sa dibdib ko na kunwari'y namimilipit.

Nilingon niya ako nang nakataas ang isang kilay. "Tara na. Papabuhat ka pa yata e di naman kita kaya."

"Hinihingal ako kakasunod sa 'yo!"

Nagbago ang reaction niya. "Okay ka lang?"

"Hindi ako makahinga..." Ipinakita ko sa kanya ang paghingal ko. "Hindi ako makahinga, Hugo..."

"'Di nga?" Agad na siyang lumapit sa akin. Hinawakan niya ako sa balikat.

"Napagod ako sa paghabol sa 'yo..."

"Sorry."

Humawak ako sa braso niya since nakayuko siya sa akin para alalayan ako. Siguro kung sa ibang pagkakataon ay matatawa ako dahil nagsorry siya sa akin. 

Paghawak ko sa balikat niya ay bigla kong hinila ang bag ko at saka ko siya itinulak. Nabigla siya kaya napatitig lang siya sa akin.

"Hugo, pangit!" Pagkakuha ng bag ko ay mabilis akong lumayo sa kanya at nanakbo.

Hindi ko ugaling magsinungaling, nahihirapan ako. Pero ang dali pala kapag kay Hugo.

Nang makabawi ay gigil na sumigaw siya. "Hoy, scammer!"

"Mas scammer ka wag kang papatalo!"

"Susumbong kita sa tatay mo!"

"Samahan pa kita!" sigaw ko habang nananakbo. Alog-alog lahat ng fats ko pero hindi ako tumigil sa pagtakbo. Wala na akong pakialam sa itsura ko kung mukha ba akong bolang tumatalbog habang nananakbo.