Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)

Chapter TWENTY SEVEN

"Hey, love" she said calling me in our endearment na alam kong siyang ikinataas ng kilay ni Yuna.

Magiliw itong lumapit sa akin at walang pag-aalinlangan humalik sa gilid ng aking labi.

Napalunok ako.

Up until now ay hindi pa rin mag-sink in sa akin na totoong may namamagitan na sa aming dalawa. 

Sino ba naman kasi ang mag-aakala na may maganda pa kaming kakahantungan matapos ang insidente sa Zambales na siyang nagdala sa akin, hindi lang sa bingit ng kamatayan kundi sa bingit din ng pagtatapos ng mayroon sa amin ni Brianna.

My girlfriend then holds my arm and smile sweetly at tila nakalimutan ang aming kaharap.

"oh wow!" pukaw ni Yuna "I can't believe this, Rush" she mumbles still staring at us particular to me.

Hindi nakaligtas sa paningin ko ang dumaang sakit sa kanyang mga mata and somehow it makes me feel guilty. I glare at her silently asking for forgiveness nor understanding pero halatadong pinangingibabawan siya ng kanyang emosyon.

I know I hurt her and there's no excuse.

"ganuon lang ba talaga kadali para patawarin mo ang babaeng iyan?" she hiss not glancing at me and directly throwing her death glare at my girlfriend.

"Yu---"

"She pushed you away, for Christ sake!" she cut me off with her angry voice and then glance at me "you even.....y-you e-even g-got this----- "

"please" I said in a soft tone. Obviously pleading not to voice out whatever information that is not necessary to impose in front of Brianna.

"bakit ba masyado kang affected?!" pagtataray ng aking katabi. "is that because hindi mo nakuha ang buo niyang atensyon ? ha? " dugtong nito na tila naghahamon ng away.

Akma pa sana itong lalapit sa kanyang kausap ng aking higitin ang kanyang braso.

Suddenly I felt the tension arising between them.

Tinapunan ko ng makahaulugang tingin si Yuna silently asking na huwag na nitong patulan ang pagtataray ng aking katabi.

Nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng sandali itong tumahimik.

Yumuko ito at kapag dakay nag-iwas ng paningin trying to suppress whatever negative emotion she have.

After a while ay bumaling ito sa amin at direkta akong tinitigan ng malamlam niyang mga mata. "your friend's will not gonna like this... so..." she pause and sighed deeply "I think you better explain it to them, sooner" Mas lamang ang concern na nakapaloob duon kaysa ang disappointment na ini-expect kong makita sa kanya.

I sighed in frustration and nod at her.

Now that she mentioned it, alam ko na isa sa kakaharapin kong problema na dulot ng pagkakaayos namin ni Briana ay ang nakaambang galit ng aking mga kaibigan lalo na si Gap.

"hindi ako against sa decision mo pero... just so you know.... hindi rin ako sumasang-ayon sa sitwasyon ninyong dalawa" usal ni Yuna.

She sighed and then step closer in front of Brianna at buong tapang na nakipagtitigan. "you better be good this time at wag' na wag' kang magkakamaling lokohin s–---"

"huwag mo akong igaya sayo,... Yuna " my girlfriend abruptly cut her off. Emphasizing my friend's real name.

Napipilan ako at ganuon na lamang ang pagbaling ko sa aking katabi.

Paano niya nalaman ang totoong ...? Sino ang--

Nanliit ang mga mata ni Yuna "I'm sorry?" masungit nitong buwelta kasabay ng paghalukipkip at saglit na sumulyap sa akin.