ရုတ်တရက်ဆေးထိုးခံလိုက်ရတဲ့ လွန်း.. ခဏတာအောင့်သက်သက်ဖြစ်သွားပေမဲ့
ကုတင်ပေါ် စိတ်အလိုမကျမှုတွေစတင်ဖြစ်ပေါ်လာပြီလေ။
အသားတွေ ယားယံလာသလို သွေးကြောတွေထဲ အလိုဆန္ဒတစ်ခုကိုတောင်းဆိုနေသလို..သူနေရခက်လှပြီလေ။
စစ်မဟာ လွန်းရဲ့အခြေအနေကိုစောင့်ကြည့်နေလိုက်တယ်..သူ့ဂွင်ထဲရောက်လာတော့မှာမို့ အေးဆေးလေးထိုင်ကြည့်နေခဲ့ပြန်။

လွန်း.. သူခံစားရတာမလွယ်ခဲ့..စစ်မဟာရှိတဲ့ဆီ ဆင်းလာခဲ့ပြီး စစ်မဟာရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အရင်နမ်းရှိုက်လာတော့တယ်။
ဒီအနမ်းတွေကို စစ်မဟာကြမ်းကြမ်းလေး
ပြန်တုန့်ပြန်ရင်း..အရင်အိပ်ယာဆီ လွန်းရဲ့ကိုယ်လေးကိုပွေ့ကာ ပြန်ခေါ်လာခဲ့မိ။
အနမ်းတွေကြီးစိုးနေရာမှ လွန်းရဲ့အောက်ပိုင်းဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ဆင်းသက်လာတဲ့
စစ်မဟာ..

စစ်မဟာရဲ့အထိအတွေ့တွေကြား သာယာသထက်သာယာလာတော့ လွန်းအရင်ကထက် ရှိုက်ညည်းကာ.''မရတော့ဘူး..အာ့
အရမ်းကောင်းတယ်..အင်း..အာ့ဟာ..''

ခုချိန်မှာ သွေးသားအလိုကိုပဲ လွန်းလိုက်နိုင်တော့မယ်..သူမခံစားနိုင်တော့ဘူးလေ။

လွန်းရဲ့ညီတော်မောင်ကို ခပ်စိပ်စိပ်လေး
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးပြီး..နှုတ်ခမ်းလွှာတွေနဲ့ ငုံခဲပေးလိုက်တော့..''အာ့..ရှီ..အာ့
အာ့..ခံစားလို့ကောင်း..အာ့..တယ်''

စစ်မဟာ လွန်းရဲ့ အနောက်ကမ္ဘာငယ်လေးကို လက်တို့နဲ့အရင် နယ်ချဲ့ပေးခဲ့ပြန်သေး။
လွန်းရဲ့ဖြူပျစ်ပျစ်အရည်ကြည်တွေကိုအသုံးပြုလို့ သူအကောင်ပေါက်လေးဝင်ရလွယ်ကူအောင် အစပျိုးပေးခြင်းက
လက်သုံးချောင်းနဲ့ပါ။

လွန်းခဏအမောဖြေနေရုံရှိသေး..စစ်မဟာရဲ့ညီတော်မောင်က အနောက်နယ်မြေလေးကို သိမ်းပိုက်လာပြန်ရော..အင့်ခနဲ.
နာကျင်သွားသလို ပြည့်ကျပ်နေတဲ့ အရာတစ်ခုကြောင့်.. ''အာ့..နာလိုက်တာ..
အာ့.နာတယ်ပြန်ထုတ်ပေး..အာ့''

စစ်မဟာ..ဘာမှမပြော..
''ကလေး ခဏနေအရသာထူး ခံစားမှုတွေ ရလိမ့်မယ်..ခုတော့ နည်းနည်းလေးအရင်နာလိမ့်မယ်
ကိုယ်စပြီ..''

Silent  Crying book(1) (Completed) book2(ongoing) Where stories live. Discover now