Giriş

172 35 73
                                    

Karanlık ormanda yürürken birden birine çarptım. Karşımda benim yaşlarımda biri vardı. Bir şey söylemeden yürümeye devam ettim.

"Bu saatte burada ne işin var?" Güldüm "senin ne işin var?"
O da güldü. "Sen genç kızsın, başına bir şey gelir" sinirim bozulmaya başlamıştı.
"Tamam,sen kimsin" yüzüne bakıp "karanlığın kızı"
Kaşlarını çattı,"adın ne peki?" Gözlerine baktım."karanlık kız."

Arkamı dönüp gidecekken kolumdan tutup durdurdu. Hayır gözlerimin parladığını hissettim,ve ardından ellerimde kaşınma hayır şimdi olmaz. Hemen kolumu çekip koşarak eve gittim.

Ertesi gün

Ellerime siyah parmaklarımın açık olduğu deri eldivenimi giydim. Altıma siyah panyolon,üzerime bordo buluz,üzerime siyah ceket giydim ve hafif ama koyu bir makyaj yapıp okula yöneldim.

Yeni okulumda ilk günüm, bu zamana kadar hep doğa üstü okullarında okudum. Çünkü ben bi yaratığım. Ben bir kitsune yim. Yani tilki ruhu, kılıçla savaşan,ellerinden elektirikler çıkaran ve gözleri turuncu parlayan...

Sınıfıma girip köşeye,en arkaya oturdum. Ahh burnum,kulağım!
Evet olağan üstü duyan ve olağan üstü iyi koklayan burnum ve kulağım var.

Hoca sınıfa girdi,"evet herkes birbirini tanıyor fakat yeni arkadaşımız geldi kendini tanıtsın" herkesin gözü üzerimdeydi.
Tahtaya çıktım.

"Ben Kira Yukimura.Japon'um ama Türkiyede büyüdüm.
17 yaşındayım. Babam akedemisyen,annem çalışmıyor."

Ve oturdum herkesin hakkımda söylediklerini duyuyordum.
Ve onu gördüm yan sıramın ortadaki yerde oturuyordu.
Tenefüz zili çalmasıyla yanıma geldi.

"Selam karanlık kız"

Selaaaam umarım beğenirsiniz. Bu benim 4. Kitabım ve ilk kez doğa üstü yazıyorum umarım beğenirsiniz.

KitsuneWhere stories live. Discover now