მამა(ლეო):- ცოლი მომყავს
მე:- რა?? დედა ხომ 2 წლის უკან გარდაიცვალა. ასე მალე როგორ დაივიწყე ის.
*******
ზეინი:- რაიყო არ გესიამოვნა?
მე:- შენ...როგორ ბედავ დედაჩემზე ესე საუბარს.
ზეინი:- ოჰ, ეს როგორ მომივიდა
და ბოლო ხმაზე დაიწყო სიცილი, ყველა ვ...
****** უკვე ჩემს ბინაში ვართ და ბარბარა ყველაფერს ათვალიერებს. ბარბარა:- ჯიჯი ძალიან კარგი ბინაა და ბანანი გაქ? მე:- კი მაქ. ბარბარა:- აუ მომე რა ერთი ცალი. ბანაბი მივეცი და ეხლა მეორეს მთხოვს. პირველი უკვე შეჭამა ბარბარა:- კიდე ერთს მომცემ? მე:- აიღე ესეც შეჭამა და ეხლა ლეკვის თვალებით მიყურებს მე:- კიდე გინდა ხომ? ბარაბარა:- ხო კიდე მივეცი. ბელა:- ეს იმდენ ბანანს ჭამს სახლშიც რომ მეშინია ბოლოს ბანანად არ გადაიქცეს. ამაზე ბარბარას გარდა ყველას გაგვეცინა. მე:- გინდათ ფილმის საღამო მოვაწყოთ? ბენი:- კიი ბელა:- კიი ბარაბარა:- კი ოღონდ კიდე ორი ბანანი მომე მე:- კაი ბანანი ზოგადად არ მიყვარს მაგრამ გუშინ მაინც ვიყიდე ალბათ გულმა მიგრძნო. 😂
ეხლა ფილმს ვუყურებთ. კომედიას. სიცილში გავიგუდეთ, იმდენი ვიცინეთ.
******* ყველა გავაცილე და ეხლა ლოგინზე ვგდივარ. მალევე ჩამეძინა
******* დილით ისევ მაღვიძარის გამაყრუებელი ხმა მაღვიძებს. ოხ დიდი სიამოვნებით დავამტვრევდი მაგრამ ჩემი ტელეფონია და ცოტა მეცოდება. ბოლოს მოვწესრიგდი და არაფერი არ მიჭამია ისე გავედი სახლიდან. ესეცმე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
უნიში ბელას ბარბარას და ბენს შევხვდი. ვლაპარაკობდით რა დროსაც ზარი დაირეკა. მივდიოდი და უცებ ვიღაცამ მხარი გამკრა. მე:- წინ არ იყურები? ზეინი:- უკაცრავად და ჩაიცინა, მაგრამ ეს ჩაცინება ირონიული იყო. გვერდით გუშინ რომ კოცნიდა ის გოგო ედგა, არა კიარ ედგა მიწებებული იყო ზეინზე, მაგრამ მე რაშინ მანაღვლებს. მე:- შემდეგში უფრო ფრთხილად იყავი და აღარ დამეჯახო თორემ შენ თავს დააბრალე რაც მოხდება ზეინი:- რაიყო მამიკოს დაუძახებ? უი გამახსენდა შენ ხომ არავინ გყავს, სულ მარტო ხარ. ისევ დაიწყო, გუშინ პატიება მთხოვა, მაგრამ დღეს ისევ გული მატკინა. ამდენის ატანა აღარ შემიძლია. ვგრძნობდი ცრემლებს ჩემს სახეზე და უკან მოუხედავად გავიქეცი, მაგრამ გავიგონე ის რაც მომაძახა ზეინი:- იტირე იტირე და მერე დედიკო დაგშვიდებს და ისევ სიცილი დაიწყო, რაზეც ყველა აყვა. ლექციაზე ვერ შევიდოდი ამიტომ საპირფარეშოში შევვარდი და კარებთან ჩავიკეცე. ტირილი ამივარდა. რა უნდა ჩემგან, რას გადამეკიდა. სულ მამცირებს. მე შტერმა კი დავიჯერე ის რაც გუშინ მითხრა.
