ကိစ္စမရှိပါဘူး ငါပြန်မှတ်မိတာကလည်း မင်းရင်ဘက်က တက်တူးကြောင့်လေ
တက်တူး....
ဝူရှဲ့တွေဝေသွားကာ
ချစ်ဇနီးလေးရဲ့စကားတွေက အရမ်းခေတ်ဆန်လွန်းနေတယ် အဲ့ဒါက
အာ ဒါလား ကျွန်တော့်ကိုယ်ထဲမာ ရှောင်ဟုန်ရဲ့မှတ်ဉာဏ်တွေချန်ခဲ့လို့လေ ကျွန်တော် က
မင်ဟောက်ပါ
ဘာ မင် မင်ဟောက်
ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော်ကရှောင်ဟုန်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုပိုင်ထားတာကြောင့် ရှောင်ဟုန်လို့ခေါ်နိုင်ပါတယ် မှတ်ဉာဏ်တစ်ချို့တွေကြောင့်လဲ ခင်ဗျားရဲ့ ဇနီးဆိုတာကိုသိထားပါတယ် အခုလည်း ခဗျားရဲ့ ကိုယ်ဝန်ကိုလွယ်ထားတယ်လေ
ထိုစဥ်အစေခံကောင်လေးမာ အလောတကြီးပြေးဝင်လာခဲ့ပြီး
သ သခင်လေးဝူ ရန်အမတ်ကြီးရဲ့သားရောက်နေတယ် အရှေ့တံခါးတွေလည်း ကျွန်တော်တို့ အသုံးမကျမှုကြောင့်အကုန်ကျိုးကုန်ပါပြီ
ကိစ္စမရှိဘူး မင်းတို့ ဘေးကင်းရာသွားတော့
သ သခင်လေး
ဘာမှထပ်မကြားချင်ဘူး သွားတော့
နီဆွေးဆွေးဝတ်ရုံးပေါ်မာသွေးများစွန်းထင်းနေလျက် ပင်ကိုယ်စရိုက်က ဒေါသကြီးတတ်လွန်း၍လားမသိ မျက်ထောင့်များကလည်းနီရဲ
နေသောကြောင့်အဝေးကပင် သူ၏ဒေါသကို ဝူရှဲ့မှန်းဆလို့ရနေခဲ့သည်
ဝူရှဲ့ရှောင်ဟုန် ခါးလေးကိုလှမ်းဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်ပြီး
ကြိုဆိုပါတယ် ရန်ယွဲ့မင်
ယွဲ့မင်မျက်လုံးများက ရှောင်ဟုန်ဆီမှာသာ
တည်ငြိမ်အေးစက်စွာ ယွဲ့မင်ပြုံးလိုက်ပြီး
ရှောင်ဟုန်လေး ကိုယ့်စီကိုလာခဲ့
မင်ဟောက်မာ ယွဲ့မင်အား ကြည့်လျက် ဝူရှဲ့နား
အသံကိုတိုးညင်းစွာဖြင့်
သူကအရမ်းကြောက်ဖုတ်ကောင်းလိုက်တာ
ဘယ်သူကြီးလဲ
မင်ဟောက်စကားကြောင့် ဝူရှဲ့မှာပြုံးရယ်မိသွားသည်
အပိုင်း ၃၀
Start from the beginning
