REALITET I FSHEHUR 🏵

3😌

Sa shpejte kaluan vitet,
Sa bukur engjelli rritet,
Dhe ky vite kaloje,
Por prap e fshehur qendroje,

*********************

Tashme ishim gati per te shkuar para te gjitheve.
Festa kishte dal nje mrekulli dhe ngado shikoja shirita shumengjyresh te shperndar ngado, tavolinat me pije dhe ushqime rreshtoheshin varge pergjate kopeshtit.
Pervec shoqerise dhe miqeve te mi, ishin dhe shume persona te cilet si njihja.
Sigurisht qe ndoshta mund te ishin miqe te prinderve te mi, pasi nga menyra e te veshurit dhe paraqitja dukeshin te rendesishem.
Nuk e besoja se mund te ishin shoke pune te prinderve te mi, pasi i njihja te gjithe, kur shkoja shpesh neper koncertet e babit ose te seancat e ndryshme ku mami merrte pjese.

Nga keto mendime me zgjoje pickimi i vajzave krahe meje...

- Waww, cfare feste Arel!- me tha e sikletosur Meli kur pa gjithe ata njerez te rendesishem.

- Po, dhe i thash qe mos ta tepronin!

- Mos flisni kot ju, ti Arel ke ditelindjen, ndaj perca dhe sundo!- me tha Lena duke me shtyre drejt turmes.

- Ti Lena pak si shume e lumtur me dukesh, edhe pse zoti Alan eshte i ftuar!

- Ik Arel, kush pyet per ate plakun pervers, kur vemendje meritojne gjithe keto ushqime te mrekullueshme, qe po i ha me sy!

- E dija qe ishe llupse Lena, por kurrsesi kaq shume!- u degjua zeri i Xhonasit, i cili po vinte perkrah Stivenit.

- Qepe gojen Xhonas, se me pelqen modeli yt i flokeve dhe te betohem se do me vinte keq ti shkulja e ti jepja ne dore. - u kthye e ofenduar Lena, c'ka e beri te shkretin te prapsej.

- Waw Stiven, sa te shkoka ai kostumi, dukesh si yll bote, por dhe ti Xhonas,te merr me qafe sonte!

- Avash Meli, se i ngrite ne qiell keta, eshte merita e kostumit qe i bene te duken shume burreror, por teper per shijet e mia!- u hodhe Lena e painteresuar.

- Auu me theve zemren zonjusha ime, vertet nuk te intereson pamja ime?- u hodhe Stiven i ofenduar dhe u afrua qete drejte Lenes.

- Sorry Stiven, por pamja e vetme qe dua te shoh jane ato ushqimet e bukura ne stomakun tim.

Ishim te gjithe duke qeshur me fiksimin e Lenes per ushqimet, kur papritur u degjua zeri i zotit Alan.

- O engjellushet e mia te bukura, sa bukur me jeni veshur sot!

-Hej kush do vije me mua, te ata bufat e klases sone!- tha Xhonas ,sapo pa zotin Alan teksa vinte me vrap drejte nesh.

- Vije une, pasi dua te shoh ndonje yll ketu, se qenkan gjithe keta pasanik te bukur!- u hodhe Meli dhe iku me Xhonasin.

- Aww sa te bukura jeni bere goca,por zonjusha Meli pse iku?- pyeti si i trishtuar zoti Alan sapo erdhi te ne.

- Do takonin klasen me Xhonasin!

- Oh sa keq, pasi doja ta shikoja sa e bukur ishte bere, por s'ka gje se bukuria e jote dhe e Lenes del e tepron!- tha provokueshem, kurse Lena u be flak e kuqe nga nervat.

- Stiven!!- i berrtiti te shkretit Lena sa u hodhe perpjet nga frika.

- Avash se na trembe!

- A e ke nderin te me shoqerosh te ajo torta e bukur qe po ma bene me sy, para se te behem vrasese!- tha me nje tone me te qete Lena duke pare me percmim zotin Alan.

- Ooo tani e gjete ti?

- Ojj Stiven, me mire bej ate qe te tha, se nuk dua te qaje funeralin e zotit Alan dhe burgosjen e shoqes!