Daddy issues😈

Κεφάλαιο 2

Έχουν περάσει αρκετές μέρες και ακόμα να δω κανέναν στην ηλικία μου στην γειτονιά..Σε λίγες μέρες αρχίζει το σχολείο και δεν μπορώ να περιγράψω τον ενθουσιασμό μου#not
Τώρα θα ήμουν στην Θεσσαλονίκη στο δωματιάκι μου θα τραγουδούσα σαν γάτα(δεν σας το πα αλλά δεν είμαι και η καλύτερη στο τραγούδι μια μείξη του Καρρα και της παολας)και θα κάναμε βλακειες με την Αντιγόνη..Γιατί έπρεπε να φύγωωω.Καποιος με εχει καταραστεί δεν εξηγείται αλλιώς . Πάλι καλά να λέω που έχω και το μποξ και μπορώ να εκτονωθώ λίγο.
Τ

ώρα είναι μεσημέρι και η ζέστη ειναι ανυπόφορη βγάζω από την ντουλάπα μου την μπλούζα με τις Kardashians ,ενα σορτσάκι βάζω το ocean drive να παίζει και ξαπλώνω στο καναπέ για λιγο.

Three hours later..
Ανοίγω την οθόνη του κινητού και βλέπω 8 η ώρα....ΟΧΙ ρε γαμωτο έπρεπε να πάω να πάρω τον μικρό από την προπόνηση!!Κατεβαίνω όσο πιο γρήγορα τις σκάλες (κόντεψα να πέσω σαν σακί με πατάτες κάτω)και βάζω τα παπούτσια μου.Με το π ανοίγω  την πόρτα  βλέπω  τον μικρό με ένα αγόρι  γύρω  στα 18.
Κατ:《Εμμ γεια πως έφερες  τον αδερφό  μου;》
Στεφανος:《Γειά  είμαι  ο προπονητής  του ο Στέφανος  και περίμενε  πολλή  ώρα ο μικρός  και πήρα την πρωτοβουλία  να τον γυρίσω  είχε μείνει  μόνος του.》
Κατ:《Ναι λυπάμαι  πολύ αλλα αποκοιμήθηκα και ξέχασα  να ρθω ευχαριστώ που τον  έφερες!!Επίσης  χάρηκα  κατ.》
Το αγόρι  με κοίταξε  με τα ανοιχτά πράσινα  μάτια του και χαμογέλασε  γλυκά.
Στέφανος:《Και εγω πολυ.》
Κατ:《Λοιπόν χάρηκα  ξανα αντε τα λέμε.》
Στέφανος:《Κάτσε  κατ,σε ποιο σχολείο  θα πας;》
Κατ:《Στο Isn το ξέρεις;》
Στέφανος:《Αν το ξερω λεει εκει παω και εγω.》
Κατ:《Ωραία  τότε  θα σε δω ξανά εκει αν είναι.》
Παω να κλείσω  την πόρτα.
Στέφανος:《Θα θελες να πάμε  μαζί;》
Κατ:《Εμμ οκευ γιατί  όχι.》
Στέφανος:《Τα λέμε  εκεί λοιπόν》
Κατ:《Ναι μπαι.》
Δημήτρης:《ωραίος  ο Στέφανος  εεε;》
Κατ:《Σταμάτα  τις βλακειες  ουτε  καν απλά είναι φιλικός. 》
Δημήτρης:《Α φιλικός  το λεμε τώρα,επίσης  αφού  τα πάτε  τόσο  καλά πες του να μην μου βάζει  τόσα  πολλά  στην προπόνηση🤣.》
Κατ:《Βρε αντε πάνε  πάνω. 》

Πέρα  από την πλάκα  μου φάνηκε  πολύ καλός  και συμπαθητικός θα δούμε πως θα πάει. Είχε  πολύ ωραία  μάτια  καταπράσινα❣

Είναι  12 η ωρα και νιώθω  τόσο σπίτι  να μικραίνει ολο και περισσότερο. Αυτή  η ζέστη  φταίει πωω δεν αντέχω  αλλο θελω αέρα.Παίρνω  τα παπούτσια  στο χέρι  και βγαίνω  να πάρω  λιγο αέρα ελπίζω  να μην με πάρει  κανείς  είδηση  και εχω προβλήματα .Τώρα  πλέον  έχω βγει έξω και νιώθω  το κρύο αεράκι  να με χτυπά  στο πρόσωπο αχχ  τι ωρα αίσθηση  ελευθερίας. Ο δρόμος  τωρα το βράδυ  αλήθεια  είναι λιγο creepy  αλλά  παλεύεται. Εχω χαθεί  μεσα στα στενά  και δεν έχω ιδεα που παίζει  να είμαι  γυρνάω  να δω αν είναι  κανένας  από πίσω  μου και τότε  μπαμ πέφτω  πανω σε κάτι  σκληρό....