Eindelijk is dit vreselijke kabaal afgelopen. Ik stop Myrthe en Isabel (de twee zusjes) in bed. Myrthe is heel erg bang. "Mama, wil je bij me komen liggen?" Wat vraagt Myrthe dat toch lief. Ik ga naast haar liggen en samen vallen we in slaap. De volgende morgen gaan we weer het huis in. Gelukkig is er niks kapot. Alleen wat spulletjes omgevallen. Ik loop naar de werk tafel van mijn overleden man toe. Maar wacht eens waar is het fotootje? Ik kijk op de grond. Daar ligt ie. In duizend scherven. Als Naomi dit ziet wordt ze al helemaal depressief. Dit is haar enige aandenken nog aan hem. Hoe los ik dit op? Ik kan het weggooien of verstoppen. Nee, als ze daar achterkomt wordt ze al helemaal woest. Ik kan het haar maar het beste vertellen. Dan word er aan de deur geklopt. Ik loop er heen, er ligt een brief. Hij is voor Naomi. Naomi kan niet lezen. Ik zet thee voor ons vieren en als we aan tafel zitten lees ik de brief voor:
Beste Naomi,
Wij verzoeken u om op 4 januari om 10:00 naar het dorpshuis te komen. Hier zult u meegenomen worden door het leger. We gaan u trainen, zodat u kunt meevechten in het leger. Bent u niet bij het dorpshuis op 4 januari om 10:00, zal u de doodstraf te wachten staan.
Vriendelijke groet, kdl (koninklijke Duitse leger, zelf verzonnen)
*handtekening*
O nee. lieve help, ik wil Naomi niet ook kwijtraken. Maar als ze niet komt dan... dan... ooh..
THHXX VOOR HET LEZEN, IK HOOP DAT JULLIE HET LEUK VINDEN, NOG TIPS VOOR MIJ? LAAT EEN REACTIE ACHTER. ~XOX~
JE LEEST
War Girl
ActionNaomi moet tijdens de oorlog meevechten in het leger. Haar hele leven veranderd hierdoor. De leider zorgt ervoor dat haar moeder,vader en zusjes dood gaan. Naomi word depressief hierdoor. Het enige waar ze nog aan denkt is wraak....
