Power of True Friendship

Apologize x Forgiveness

Sabrina’s POV

Fast Forward

Hindi pa rin kami bati ni Princess kasi nahihiya akong kausapin siya dahil sa mga sinabi ko sa kanya noon. Di ko na alam ang gagawin ko. Last day ng intramurals at this is the day na makikipagbati na ako sa kanya. Nakita ko si Princess sa isang bench na nakaupo at sobrang lungkot. Parehas kaya kami ng nararamdaman ngayon?

Okay! I’ll talk to her!

Princess’ POV

Di parin kami nagkabati ni Sabrina kahit gusto ko na siyang bumalik. Hiyang-hiya ako sa mga pinagsasabi ko sa kanya. Ang sama-sama ko! Ahuhuhuhuhuh… :’(

Oo! Umiiyak ako ngayon sa bench. Nag-iisa. Walang makausap. Wala si beshy. Miss ko na siya. ahuhuhuh :’(

Nawala na yung feelings ko para kay Stephen kasi inamin ko nun sa kanya na gusto ko siya pero ang sabi niya, hindi pwede. Ewan ko kung anong reason niya. Akala ko nga magiging kami. Hindi pala at tama si beshy! Hindi dapat ako nag-expect. ahuhuhuh…

Tumigil ako sa paghagulgol ko nang may nag-abot ng panyo sa akin at nagulat ako nang makita ang beshy ko. O_O

Sabrina’s POV

Pumunta ako kay beshy at inoffer ko ang panyo ko sa kanya kasi nga umiiyak siya. Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap at sinabing..

“Beshy! I’m sorry! I’m so sorry beshy! Ahuhuhuhu…. :’(“ Princess

Niyakap ko rin  siya pabalik.

“Sorry din beshy!” sabi ko sa kanya

“Hindi beshy! Di ka dapat nagsosorry! Ako ang dapat na magsorry kasi hinusgahan kita kaagad! Ahuhuhuhu…” Princess

“May mali din ako beshy, kasi hindi kita pinansin the past few days! Sorry beshy! Ahuhuhuh…” ako

Nag-iyakan lang kaming dalawa.

“I missed you beshy!” sabi ni Princess sakin

“I missed you more beshy!” sagot ko sa kanya

“FRIENDS! ^_^” nagkasabay pa kami at nagtawanan..

“ahahahaha…”

To be continued...