ယြီက်ဲက်ေတာ့ အျဖစ္သည္းေနလိုက္ၾကတာ အျမင္ကပ္စရာ...အလုပ္သမားေတြကအစ ယြီက်ဲမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညိဳးမခံၾက...တယုတယ ေဆာင္ရြက္ေပးတတ္ၾကျမဲပင္.....
အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ.....
ဘယ္သူမွလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္းမ႐ွိ.....
ဘာျဖစ္လို႔ မခ်စ္ရတာလဲ.....
❤💚❤💚❤💚
"ဝမ္..."
သူမေခၚေတာ့ ဝမ္က ႏႈတ္ခမ္းမဖြင့္ဘဲ မ်က္ခံုးပင့္ထူး၏။
"ဖန္း ဘာေျပာမွာလဲဆိုတာ ဝမ္ သိတယ္မို႔လား"
"ဘယ္သိမလဲ ေျပာမွသိမွာေပါ့"
"Sundayမွာ ဝမ္နဲ႔ဖန္းေတြ႔တုန္းက ေျပာတဲ့စကားပဲ"
ဝမ္က ပီေကဝါးရင္း မ်က္ခံုးကိုလက္မႏွင့္ျခစ္သည္။ၿပီးေတာ့ လက္ကို ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲ ျပန္ထည့္၍ ကမ္းစပ္ဘက္ကို လွည့္ထြက္သြားသည္။ ဖန္းေမ ခဏရပ္က်န္ခဲ့ၿပီးမွ မေက်မနပ္ေလးေလ်ွာက္လိုက္သြားမိသည္။
"ဝမ္..."
"ဟင္"
"ဖန္းနဲ႔ဝမ္ လက္ထပ္မွျဖစ္မယ္"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဝမ္!...ဝမ္ေမးပံုက ရိေနသလိုပဲေနာ္ ဖန္း မခံႏိုင္ဘူး"
ဝမ္က မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္တြန္႔၍ စိုက္ၾကည့္ရင္...
"လက္ထပ္မွျဖစ္မယ္ဆိုတာက မင္း ကိုယ့္ကိုေျပာတာမွမဟုတ္ဘဲ ဒါေဆြးေႏြးတာနဲ႔မတူဘူး မျဖစ္မေန ကိုယ္လုပ္ရမွာလို႔ မင္းခ်မွတ္ေနတာ"
"ဟုတ္တယ္ေလ ဝမ္ကမွဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လက္မထပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့စကား ဖန္းဆီေရာက္လာတယ္ အဲဒီစကား ဝမ္ေျပာလိုက္တာဟုတ္မဟုတ္ ဖန္းမသိခ်င္ေတာ့ဘူး ဖန္းေျပာခ်င္တာက ဖန္းနဲ႔ဝမ္လက္ထပ္ၾကဖို႔ပဲ"
"မင္းက မသိခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေျပာရမွာပဲ ဖန္း...မင္းနဲ႔ကိုယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး"
"ဘာ!!!..."
ဝမ္က ဘယ္တုန္းကတည္းက စုေဆာင္းထားမွန္းမသိသည့္ ပီေကအိတ္ခြံေတြကိုေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ႏႈိက္ယူ၍ ဖိႀကိတ္လံုးေခ်ပစ္သည္။ ထို႔ေနာက္...စကၠဴလံုးကေလးကိုေျခဦးထိပ္နားသို႔ပစ္ခ်၏။ ျမက္ခင္းေပၚသို႔ မက်မီ ေျချဖင့္လႊဲကန္ပစ္လိုက္ေတာ့ စကၠဴလံုးကေလးက ကန္ေရျပင္ထဲသို႔ ေျမာက္တက္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားေလသည္။
Part-2
Start from the beginning
![ရှင်သန်ရာ မျှော်လင့်ရင်ခွင်ဆီ[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/234017483-64-k533474.jpg)