Kod adı

Kurtarma Operasyonu

Bir plan yapılmalıydı. İçeriye girdikleri anda yüzlerini herkes tanıyacaktı zaten. "Ne yapmamız gerekiyor" dedi Jüpiter telaşlı bir sesle. Venüs , bu olanlardan çok suçlu hissediyordu. "Merak etmeyin." dedi Venüs. "Satürn'ü bulup onu geri getireceğim." Sonrasında  laboratuvarın içine doğru koşmaya başladı. Arkasından seslendiler ama dinlemedi Venüs. İçeri girdiğinde başını eğerek ilerlemeye başladı. Fakat yere bakarak ilerlediği için bi kıza çarptı. Kız doktordu ve Venüs, başının derde girdiğini anlamıştı. Derhal  Venüsü yakalayıp onu bir odaya attılar. Odanın bir duvarı camdandı. Camın arkasında birkaç doktor bekliyordu. Venüs yana baktığında, Satürn ile aynı odada olduğunu gördü. "Satürn!" diye seslendi Venüs. "İyi misin?" Satürn daha cevap veremeden kapı şiddetle açıldı ve içeri birkaç bilim insanı girdi. "Deney-2 gelsin lütfen."
...
Uyandıklarında başka bir odadaydılar Venüs ve Satürn. Uzaktan iki bilim insanının konuştukları duyulabiliyordu. "Deney-1 ile Deney-2 'nin kanları birbirine uyuyor." dedi bilim insanlarından biri. Bunun sebebi aynı gezegenden olmaları mıydı? Yoksa aynı aileden milerdi? Venüs, Satürn'e uzun uzun baktı. Biraz benziyorlardı aslında. Satürn büyük ihtimalle Venüs ile kuzen, hatta kardeş olabileceğini hiç düşünmemişti bilim insanlarını duymasına rağmen. Venüs'ün bu gezegene gelmesinin nedeni o muydu? Satürn'ü kurtarmak için buraya gelmeye çalışıp , sonra kendisi de aynı duruma mı düşmüştü?

"Satürn" dedi Venüs. Buradan çıkmanın yolunu biliyorum.
–Nasıl?
–Beni duvara fırlat.
–nE?
–Merak etme. Zaten yaralanmıyorum ama numara yapacağım. Muhtemelen beni bir hastane odasına taşıyacaklar. Seni almaya geri gelicem.

Ve öyle de oldu. Doktorlar Venüs'ü bir hastane odasına taşırken Venüs kurtuldu ve birinin doktor önlüğünün cebinden oda kartını çaldı. Arkasından koştular fakat yetişemediler. Tüm binaya kırmızı alarm verilmişti. Venüs koşa koşa Satürn'ün olduğu odaya girdi ve beraber binayı terketmeyi başardılar. Çıktıklarında kapının önünde Jüpiter ve Neptün'ü gördüler.
"Yapabileceğin aklımın ucundan bile geçmezdi." dedi Jüpiter. "Konuşmaya vakit yok. Çabuk gidelim burdan!" diye cevap verdi Venüs. Ormana, çadırlarının olduğu yere doğru koşmaya başladılar. Fakat laboratuvarda duyduğu şeyler Venüs'ü hiç rahat bırakmıyordu. Satürn ile aralarında kan bağı vardı. Onlara, dün akşam aklına gelen anıyı anlatacak kadar vakit bile bulamamıştı daha Venüs. Ajan C-138 ne anlama geliyordu diye düşündü kendi kendine. Eski hayatında da mı bir adı yoktu yoksa. Kamp alanına vardıklarında, artık burada kalamayacaklarını biliyorlardı. Bilim insanları yerlerini keşfetmişti. Çadırları kaldırdıktan sonra ormanın daha derinliklerine ilerlemeye başladılar. Biraz ilerledikten sonra karşılarına, üzerinde değişik şekiller olan taş bir duvar çıktı. Bu şekiller Venüs'e çok tanıdık gelmişti. Sanki bildiği bir dildendi. Arkadaşlarına baktığında, onlarında aynı durumda olduğunu gözlemleyebiliyordu. "Son çıkış" dedi hepsi bir anda. Burada son çıkış yazıyor. Herkes anlamsızca birbirine bakıyordu...

       ...