Chapter 2

4 0 0
                                    

Nandito ako ngayon sa labas,nakatingin sa buwan at bituin,iniisip parin kung ano ang mali saakin.

"You okay?" Napatingin ako sakanya.

"It's non of your business if im ok or not" i sarcastically replied at umalis na.

He's asking if im okay? Of course im not, siya ang dahilan kung baki-

Okay mali ang mang bintang. Hindi niya kasalanan kung naungusan niya ako,kasalan ko iyon at ng pamilya ko.

I feel like someone's following me, pag lingon ko wala naman.

Someone held my hand.

"Ano ba!"

"S-sorry" umiling iling naman ako.

"Hindi,hindi mo kasalanan" naluluha nanaman ako.

"Kasalanan ko hindi dapat kita sinigawan, hindi dapat kita sinisisi sa mga kagagawan ko,sorry,sorry,sorry"  dag-dag ko pa,tuluyan nang umagos ang luha ko at kasabay nito ang marahan na pag hatak niya saakin at pag bagsak ko sa yakap niya.

"No,it's fine"

"Sorry" nangiginig na ang mga kamay ko habang patuloy parin sa pag agaos ang luha ko.

"Hindi kasi dapat eh" he wrapped me with his warm hug while im still crying on his chest.

Nang kumalma na ako naupo kami sa isang bench.

"Why do you feel sorry to me?" He asked.

"Sa mga nasabi ko"

"Like what?" He asked again.

"Gusto mo ba talagang ulitin ko" i replied at umiling iling naman siya.

"Hindi ko dapat sinabi sayo na hindi mo deserve yung rank 1,actually you really deserve it. Dahil sa attitude mo palang karapatdapat na" tuloy tuloy kong pag sasalita at napangiti naman siya.

"Ako rin naman ang naging pabaya sa grades ko lagi akong absent and late kaya hindi na ako mag tataka kung na ungusan mo ako" he nodded

"Your family is the owner of the school right?" I nodded at him and smile.

"Yeah"

"Hmm, i guess its not true" nag taka ako sa sinabi niya.

"Ang alin?" I asked

"Na spoiled brat yung mga anak ng may ari ng school. Kadalasan kasi ganoon sa drama eh" he chuckeld.

"Lets go hatid na kita sainyo" nang marinig ko ang mga salita na iyon agad akong umiling-iling dahilan para mag taka siya.

"Ayoko umuwi,galit saakin ang parents ko. They are dissapointed" i smiled.

"Then saan ka matutulog" he asked with his worried eyes kaya napangiti naman ako.

"Doon nalang ako sa condo ko" he nodded at hinatid niya na ako.

Nang makarating.

"Thank you" i smiled and get in.

THE PROMISE OF LOVE √Where stories live. Discover now