part 2 - yeni ev

2K 121 14
                                    


Bu sefer uzun tutmaya özen gösterdim umarım sıkılmazsınız.
Medyada
yiğit ( hayalin babası )
Ve hayal var.
Keyifli okumalar...

Ben kendimi bildim bileli hep olan buydu başka sokaklar, farklı insanlar,değişik kimlikler... oysaki küçükken ne de güzeldi. Hiçbir merak yoktu içimde hiçbişeyi sorgulama ihtiyacı çekmezdim...Bundan 3sene önceydi ,o zamana kadar babama işin ne diye sorduğumda bir şirkette masa başı calisiyorum derdi. Nedendir bilmem hiç suphelenmemistim, ta ki o ana kadar... annemin olmayisinin özlemini cekiyordum ve arada sinir krizleri geciriyordum genelde babam yogun isinden dolayi yanımda olmuyordu bu krizlerde. Ama o gün karşımda oturuyordu,elimde annemin fotoğrafı hickiriklarima engel olamıyordum babam beni sakinleştirmeye çalışırken ben sorular soruyordum " söylesene nerde o ha nerde? annem nerde? trafik kazasında ölmedi değil mi ?yalan söylüyorsun , yalan söylemeden yoruldum .artık gerçekleri anlat nolur "

" iyi tamam beni iyi dinle sana yalan söylemek istemedim inan buna ama artık büyüdün kızım ve bunları bilmek senin de hakkın , ben mitte görevli bir ajanim kulağa tuhaf geliyor ama olan bu ve aile kurmamiz yasaktı ama lanet olasica aşık olmustum ve annenle gizlice evlendim işi bırakcaktim son gorevdi annen kucağıma seni vermişti oda arabada unuttugu cantasini almaya gitmisti...bombalı saldırıda kaybettim onu.yapanlari bulana kdar birakmayacagima yemin ettim ve tek tek öldürdüm onları buna inan "

Dehşetle dinlemistim işte o an öğrenmistim gerçekleri. Gerçekleri ogrendikten sonra 3 sene geçti fakat hala o şaşkınlık devam ediyor içimde. Hem bunları düşünüp hem de dışarı seyrediyordum, Arabamız dar bir sokağa doğru ilerledi etraf küçük küçük gecekondular ve meraklı insanlarla doluydu.sonunda Arabamız durunca Ağzım açık bir şekilde önümde duran ve bizim olduğunu düşündüğüm eve göz attım. Küçük tek katlı eskimiş sarı boyası kalkmış duvarlarla kaplı bir harabeydi resmen. Ilk defa bir gecekondu mahallesinde kalcaktik daha önce villalar haricinde bir apartman dairesinde kalmıştık oda bu gecekondunun yanında süper lüks kalıyordu. Üstümden atamadigim şaşkınlıkla eve bakarken babam elinde sadece iki valizle geldi

" burda ne işimiz var ,esyalarimiz nerde neler oluyor baba ? " Dedim.

" sakin ol, yeni görevim burasiyla ilgili ve fazla eşya getirseydik dikkat çekerdi tamam mı " dedi fısıltıyla. Bu hiç de kolay olmiycakti. "Evimize " doğru ilerlemeye başladık. Babam evin kapısını açtığında salon olduğunu düşündüğüm odayı süzmeye başladım ortada büyük bir soba vardı kenarda iki eski kanepe , kanepelerin arasında eski motifli bir halı ve karşısında da sehpanin ustunde küçük bir televizyon vardı. Babamla beraber diger odaya gec tik burada da iki yatak ve bir gardirop vardi gardirobun iki kısmı vardı benim biri babamin .eşyalarımizi yerleştirmeye başladık. Isimizi bitirdikten sonra eski kanepenin üstüne resmen kendimi bıraktım. Hiç de rahat değildi eskimiş yaylari batiyordu kanepeden kalkıp halinin üstüne oturdum. " Özür dilerim bitanem sana bu yaşamı yaşattığım için " diyerek üzüldügunu belli eden babama " o kadar zaman lüks yaşadım birazda bu hayatı çekerim sorun değil " diyip zoraki bir gulumsemeyle babama mutlu olduğumu hissettirmeye çalışmıştım ki başarılı olduğumu fark ettim " benim fedakar kızım " dedi ve sohpetimizi çalan kapının sesi bitirdi beraber gelene bakmak için kapıyı araladik 60 yaşlarında bir teyze elinde ki tabakla konusmaya başladı " Merhaba yeni komşular, ben mesude teyzeniz" babam teyzenin elindeki tabağı alıp cevap verdi "Merhaba tessekkurler yemek icin ben yiğit buda kızım hayal memnun olduk buyrun içeri geçin " kadın bizi baştan aşağı süzüp kanepeye kuruldu ve sohpete başladı " maşallah kızımız pekte güzelmiş allah bagislasin annesi nerde acaba ? " buna alismistik babam iç cekerek yanıtladı " trafik kazasında kaybettik" deyip başını one eğdi. Mesude teyze yaptığı hatayı farkedip " kusura bakma oğlum bilmiyordum allah rahmet eylesin " dedi pismanlikla. Babam başını kaldırıp " önemli değil bilemezdiniz " dedi mesude teyze konuyu degistirmek için bana doğru döndü ve soru yağmuruna başladı" eee kaç yasindasin sen güzel kızım , okula gidiyor musun, maşallah ne güzel gözlerin var senin " yavasca cevaplamaya başladım " Teşekkürler teyzecim , ben 18 yaşımdayım bu yıl üniversiteye basliycam " teyze sasirarak " aaa öyle mi benim torun da yeni basliycak tanıştıririm sizi en kisa zamanda şimdi ben sizi daha fazla sıkmayayim yine gelirim hadi sağlıcakla kalın " diyerek ayağa kalktı bizde onu uğurlayip yerimize oturduk . Babam bana dönerek " eee nasıl buldun ilk komsumuzu " diyerek güldü. " iyi birine benziyor sevdim gerçekten sadece fazla konuşuyor " diyerek bende gülmeye başladım.

ajanın kızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin