The Hunting Game

Ty

Iedereen staart me aan, hebben ze niet iets beters om naar te kijken? Ik trek mijn leren jasje recht en zoek mijn kluisje op. Nummer 714, ik loop door, 600...650...675...700, hier moet hij ergens zitten. Ik vind mijn kluisje en ik steek het sleuteltje in het slot. Ik trek mijn rugzak open en gooi wat boeken in het kluisje. Iedereen kijkt, ik zucht, hebben ze nog nooit iemand zijn boeken in een kluisje zien leggen? Ik negeer iedereen en loop zelfverzekerd door. Ik heb niet echt een behoefte om vrienden te maken.

Kijkend op mijn rooster loop ik door de gangen, ik kom aan bij mijn lokaal en stap het lokaal binnen. Engels. Een vrouw met rood krullend haar en een glimlach op haar gezicht loopt me enthausiast tegemoet. "Jij bent vast Ty, nietwaar?" vraagt ze aardig. "Ja, dat klopt." en ik geef haar een hand. "Ik ben mevrouw van Brugge, welkom bij de Engelse les!". Ik kijk de klas rond; ondertussen hebben de meeste kinderen al plaatsgenomen, ze praten met elkaar en pakken hun boeken uit hun tassen. "Ga maar daar zitten, naast Natasha." en mevrouw van Brugge wijst naar een meisje links achterin de klas. Ik knik naar mevrouw van Brugge en loop de klas verder in. "De lerares zei dat ik hier kan zitten?" vraag ik. "Ja! Natuurlijk!" zegt het meisje verlegen. Ik lach naar haar en zeg, "Ik ben Ty." "Natasha." zegt het meisje. Mevrouw Brugge begint de les en ik neem even de tijd om de klas rond te kijken. Iedereen is aandachting aan het luisteren naar mevrouw van Brugge, blijkbaar is ze heel interessant. Ik kijk helemaal links van me naar de andere kant van de klas, helemaal achterin zit een meisje. Ze heeft haar hand onder haar kin om haar hoofd te ondersteunen en ze kijkt naar buiten met een bezorgde blik. De hele les blijven mijn ogen afdwalen naar het meisje bij het raam. Voor ik het weet is de les alweer voorbij.

De volgende les heb ik wiskunde, gelukkig heeft Natasha dezelfde les en hoef ik niet het hele gebouw af te zoeken voor het juiste lokaal. Natasha zegt dat ze deze les naast een van haar vriendinnen zit, en daarna verzekert ze me dat er vast veel mensen zijn waarnaast ik kan zitten. Ik vind het allemaal oké. Ik wordt begroet door de leraar en we praten even, dan kijkt hij de klas rond, "Een plekje voor meneer... O, daar rechtsachter naast Jade!" en hij wijst naar het meisje waar ik de vorige les mijn ogen niet vanaf kon houden.

Ik loop verder de klas in en ik blijf staan bij haar tafel. Ze kijkt weg. "Hey." zeg ik om haar aandacht te trekken. Heel rustig draait ze haar hoofd om en kijkt me recht in mijn ogen aan. Op het moment dat ze me aankijkt wordt ik verbaasd door hoe mooi ze eruit ziet  "Hoi." zegt ze met een kalme blik in haar ogen. "Kan ik hier zitten?" vraag ik afwachtend. "Ga je gang." zegt ze, terwijl ze alweer bezig is om naar buiten te kijken. "Ik ben Ty." Als antwoord knikt ze met haar hoofd. De leraar trek de aandacht en ik let even op, vanuit mijn ooghoeken bestudeer ik Jade. Ze heeft glanzend dik blond haar dat ze heeft opgestoken in een losse knot. Haar ogen zijn gekleurt in een sprankelende grijs-groene kleur. Pas als ze haar handen uit de zakken van haar sweater haalt merk ik op dat ze handschoenen draagt, zwarte leren handschoenen. Ik vraag me af waarom.