YASAK DÖVME(+18)

Sensiz Gitmem

Yağız kafasına silahı daha da bastırınca adam acıyla inledi. Adamı tutup daha da kendine doğru çekti ve biraz daha yükseltti. Adam kendinden geçtiğini bile fark etmemişti belki hala gözleri tek bir noktaya bakmıyordu.

O sırada beni tutan adamın bir anlığına bile olsa tereddüt ettiğini fark ettim. Başta elleri biraz gevşedi ama sonradan yine sıktı. Ancak nefesimi yeteri kadar toplamaya fırsat bulmuştum. Ayağımı kendime doğru çekip tekme attım. Kasıklarına doğru vurmaya çalıştım ama nereye geldi tam olarak hissetmedim. Adam acıyla inlediği zaman hızlıca Yağız a doğru hamle yaptım ama adam beni tutmaya çalışınca düştüm. O sırada bir el ateş sesi duydum. Biri ateş etmişti. Ancak kim olduğunu bilmiyorum. Tek bildiğim ağzımda keskin bir metal tadı... Kan... Ağzım mı kanıyor yoksa...

Gözlerimi açtığım zaman yere kapaklandığımı gördüm. Arkadan birisi bağırıyordu. O sırada Yağız'ın sesini duydum.

"Şerefsiz..."

Ellerimi yere koydum. Kendimde değilim galiba... Her şey o kadar hızlı oldu bitti ki bir anda bir şey anlamadım. O anda bir eli omzumda hissettim. Başımı kaldırdım. Yağız gelmişti yanıma.

"Iyi misin... Şu yüzünün haline bak... Kadına ne yaptınız şerefsizler!" dedi ve yeniden ayağa kalktı. O sırada ben de başımı kaldırdım. Yağız silahı masanın arkasındaki adama doğrulttu ve birkaç el ateş etti. Hiç bunlara alışık olmadığım için kulaklarımı ellerimle kapattım. Çığlık atmamak için kendimi zor tutuyorum. Nereye geldim, nasıl bir şeyin içine düştüm ben böyle...

O sırada Yağız'ın ellerini kollarımda hissettim beni yukarı doğru çekmeye çalışıyordu.

"Kalk hadi gidelim buradan..." dedi. Ben de hızlıca kalktım. Bilincim kapalı sanki. Ne yaptığımı bilmiyorum sadece yapıyorum.

Hızlıca yerde benim düşen saçlarımı topladı elleriyle.

"Bir şey bırakmayalım..." dedi ve duvarlara baktı. "Kamera yok. Çok güzel... Hadi arabaya git. Ben geliyorum..."

Hızlıca oradan çıkıp arabaya doğru koşmaya başladım. Etrafta kimse yoktu ama seslere mutlaka birileri gelir. Ondan önce gitmemiz lazım. Araba vardığım zaman nefes nefese kalmıştım bile. O kadar spor yapmama rağmen böyle bir olayı hiç beklemediğim için adrenalin seviyem yukarı çıkmış olmalı. Önemli değil... Hepsi geçecek...

Arabaya bindiğim zaman ağaçların arasına baktım. Nerede kaldın... Hadi gel...

O sirada Yağız'ı gördüm. Elinde bir çantayla beraber koşarak geliyordu. Arabaya bindi ve çantayı arka koltuğa attı. Arabayı çalıştırıp hızlıca geri geri çıktı ve hızlı bir manevra ile ters yöne arabayı çevirip bir anda gaza bastı. Koltuğa yapıştım.

"Yağız..."

"Kemerini bağla..." dedi. Kendi de kemerini bağlıyordu hızlıca yol alırken.

Ben de onun dediğini yaptım ancak kalbim hala deli gibi atıyor. Buna engel olamıyorum.

"Neler oluyor böyle Yağız ne oldu orada..."

"Sana arabada kal demiştim. Neden beni dinlemedin?"

"Merak ettim... İyi ki de gelmişim. Ben olmasam orada iki kişi seni vururlardı bunlar."

"Tamam da sen de kendini tehlikeye attın... Neyse... Ses çıkarma..." dedi ve telefonu eline alıp bir numara çevirdi. Kulağına koyduğu sırada direksiyonu agrasif bir şekilde çeviriyordu.

"Alo... Amca... Bir terslik oldu... Amca... Beni bir dinle de... Bunların haberi ya yoktu ya da beni alaya aldılar. Parayı falan vermek istemedi... Yok... Aldım. Aldım işte..." bir süre dinledi. Sonra yine konuşmaya başladı. "Yok... Aynen öyle oldu. Oraya doğru geleceğim zaten para bende. Tamam... Yoldayım..."

Telefonu kapattıktan sonra aniden önümüze bir araç çıktı. Sert bir fren yapıp arabanın solundan geçti ve hızlıca yol almaya devam etti. Bana baktı o anda.

"Seni eve bırakacağım... Konuşuruz sonra olanları..."

"Hayır. Ben de seninle geleceğim..."

"Emine... Offf deli edersin sen beni. Git işte evine..."

"Hayır... Yağız..." o sırada bana baktı. Gözlerine baktım ben de.

"Ne?" diye sordu.

"Seninle geliyorum. Hiçbir güç beni bu arabadan sensiz indiremez. Geleyim, iyi olduğunu göreyim..."

"Offf.. Tamam... Başıma çok iş açıyorsun..." dedi ve hızlıca sola doğru hamle yaptı.

Allah'ım ben ne yapıyorum böyle... Bırakmak istemiyorum ama onu. Böyle bir durumda. Hiç...