6.Bölüm

128 95 30
                                    

Deniz Vural

Korku,öfke,hüzün bütün bedenimi ele geçirmişken o an ki şaşkınlıkla boş boş etrafa bakıyordum.Gözlerim yere kaydığında ise şok olmuştum.Yeni kavuştuğum,sevdiğim adam yerde kanlar içinde yatıyordu.

Dizlerimin üstüne çömelip Fatihin elini tuttum ve ağlamaya başladım.Bütün yaşadıklarımız gözümün önünden geçti.Nabızına baktım ama artık atmıyordu.

3 tane polis,ambulans çalışanları yanımıza geldi.Fatihi sedyeye alıp müdahale etmeye çalıştılar fakat artık yaşamıyordu.Deliye dönmüştüm hiç suçu olmayan bir adamı boş yere öldürdüler.Keşke beni vursalardı.Bu düşünceler beynimin içinde beni yerken Derin ağlamaktan şişmiş gözleriyle beni teselli etmeye çalışıyordu.Fakat ben onu dinlemiyordum.Çünkü sevdiğim bir insanı Sinanın adamları yüzünden kaybettim.Artık onlara asla acımıycam.

Polisler ifademizi aldılar.Sinanın adamları kaçmayı başarmış.Onlardan başka bir adam anında küçük bir sandal göndermiş.Sandala binip maalesef kaçmayı başarmışlar.

1 Hafta Sonra

O günden beri yatağımdan çıkmadım.Bir ölü gibiydim.Hiç iştahımda yoktu.Günlerdir sadece uyuyordum.Sırt üstü yatmış,tavanı seyrederken 2 defa kapı çalındı.

-Girr !!!

İçeriye gelen Derindi.Lila renkli pijamasıyla ve gülen yüzüyle karşımda durdu ve;

-Denizz!.Çık artık odadan.

-Ben böyle iyiyim.

Somurtarak yanıma oturdu.

-Biliyorum yaşadığın kolay bir şey değil ama seni böyle görünce çok üzülüyorum.

"Ne yapıyim Derin çok canım acıyor."Derken gözümden bir damla yaş süzüldü.Derin ellerimi tuttu ve "Birlikte atlatıcaz bunları,ben senin her zaman yanındayım bunu sakın unutma."Sözünü bitirince bana destek olduğunu göstermek için ellerimi daha da sıktı ve gülümsedi.Derin beni teselli ederken kapıya vurma sesi geldi.Derin ile birbirimize baktık ve ikimizde endişelendik.Birlikte kapıya doğru yavaş adımlarla yürüdük.Ve..Maalesef yine Sinanın adamları kapıdaydı.Derini elinden tutup odamıza götürdüm.Silahlarımızı alıp babamın yanına gittik.Uyuyordu..Bizi görünce ve elimizdemi ailahları görünce hızlıca kalktı.

-Noluyo Kızlar?

-Baba adamlar kapıda sen burda saklan biz halledicez.Dedim.

-Saçmalamayın ben burda duramam siz ordayken.

"Baba!! Her an kapıyı kırabilirler.Lütfen bize güven ve bekle."Dedi Derin.Çaresizce kafasını tamam anlamında salladı ve saklandı.Bizde salondaki duvara sırtımızı dayayıp beklemeye başladık.1 2 dakika sonra kapıyı kırdılar ve içeriye girdiler.3 tane adam vardı.1 adam salona girdi.Hemen silahın arka tarafıyla sertçe kafasına vurdum ve yere serildi.Diğer adamda salona koşar adımlarla girdi.Derin adamın elindeki silahı aldı,tam ateş edecekken karşısında babamı görünce durdu.Adam babamı rehin almıştı.Kollarının arasında babamın tam boynundan tutmuş sıkıyordu ve tabancayı babama yöneltmişti.

   Sevdiğin insanın tehlikede olduğunu görünce,insan,canını bile verebilirdi,çünkü o tehlikede  olan kişi canından daha çok sevdiğindi.Babamı o adamın elinde çaresiz görünce dayanama-dım ve mücadeleye başladım. "E polisler geldi sonunda" diyerek dikkatlerini dağıttım. Tabikide ikiside korkarak arkasını döndüler.Adamın elindeki silahı kaptım.Ve adamın sırtına atladım.Bana uzattığı elini tüm gücümle ısırdım.Adam resmen can çekişiyordu.

Derin Vural

Babamı rehin alan adamın dikkatini dağıtınca Deniz,adama güzelce bir yumruk attım.Yumruğun etkisiyle sarsıldı.Adam kalktı,bana vurucak sandım fakat içeriye doğru koştu.Gitmesi ve gelmesi bir oldu.Elinde benzin şişesi vardı.Şaşırmış bir şekilde bakarken,adam kolumdan tutup beni sandalyeye oturttu.Deniz diğer adamla mücadele ediyordu babamı ise ellerinden iple bağlamışlardı.Adam Denizi itip onuda sandalyeye oturttu.İkimizin de ellerinden,ayaklarından iple bağladılar.Babamıda aynı şekilde sandalyeye oturtup ellerini ayaklarını bağladılar.Adam etrafa benzin dökmeye başladı.3ümüzünde nutku tutulmuştu."Nolur yapmayın izin verin parayı ödiycez nolur yapmayın" diye haykırarak bağırdı Deniz.Ama nafile. "Beni öldürün yakın ama kızlarıma zarar vermeyin".dedi babam.Adam tek kaşını kaldırarak "Sesinizi kesin!.Parayı ödemeyip bizi oyalıyorsunuz.Önceden de söyledik bizimle oyun oynamayın diye.Bunu siz istediniz".

Ağlamaya başladım.Birazdan diri diri yanıcaktık.Babam..Deniz...bağırıyordu kurtulmaya çalışıyorlardı.Bende ipi gevşetmeye çalışıyordum.Sonuna gelmiştik sanırım her şeyin.Hayallerimiz...Umutlarımız...Birazdan yangınla beraber yanıp kül olacaktı.Kalbim okadar acıyorduki..Bu kadar erken ölmek!..Babamın yalanı yüzünden tefeciden para aldık ve iş buraya kadar geldi..Ölümümüze...Gözlerim soluma kaydı,Denizin bana çaresizce bakışı,babamı ilk defa ağlarken görmek çok zoruma gitti.Gözlerimi kapatıp bekledim...Çakmağın sesiyle herşeyin bittiğini anladım.

Derin DenizМесто, где живут истории. Откройте их для себя