Wattys 2019 Kazananı (Yeni Yetişkin) 🏆
[...] Bir kitapta okumuştum. Şöyle yazıyordu: "Boğazı dantel gibi süsleyen Kız Kulesi, her şeye tepeden bakan kibirli Galata'ya âşık oluyordu."
Benim kalbim ise yıllar öncesinde aşka düşmüştü, o kibirli perden...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Melek'imiz öksüz kalmasın. O da burada yer alsın. 😌
Playlist:
Aleyna Tilki - Nasılsın Aşkta
Sena Şener - Teni Tenime
Tuna Kiremitçi & Sena Şener - Birden Geldin Aklıma
28.BÖLÜM
Hayatta yapacağın en zor şeylerden biri çok sevdiğin, körü körüne bağlandığın bir şeyi gücünü yitirdiğinde bırakmaktır. Bu kimseyle paylaşamadığın çocukluk arkadaşın da olabilirdi, kalbini herkesten gizlediğin kırmızı kapaklı bir hatıra defteri de. Değişim hiçbir zaman kolay değildi. Nasıl hayatta kalabilmek uğruna yeri geldiğinde savaşıyorsak, yepyeni bir yol seçmek için de büyük bir gayret gösteriyorduk ve asıl değişim o yolun başına gitmek için ilk adımı atmakla başlıyordu.
Dün geceyi anımsadım. Telefon ekranıma yansıyan küçücük bir resimle nasıl yıkıldığımı, saatlerce sırf Eda duyup da endişelenmesin diye nasıl da sessizce ağladığımı yalnızca ben bilirdim.
İnsan kaybettiğini sandığı kendine ait bir parçayı yeniden bulduğunda ağlardı. Ona kavuşmanın verdiği heyecanla mutluluk gözyaşları dökerdi ama benim dün geceki gözyaşlarımın sebebi mutluluğumdan değildi. Unutmaya çalıştığım acıların yeniden canlanıp kalbime hükmetmesindendi.
Murat aklımı karıştırmaya, beni bir kez daha paramparça etmeye çalışıyordu ve bunu en zayıf noktamdan, defterimden vurarak yapıyordu. O defterin içine yazdıklarımı bildiğini hatırladıkça, buna nasıl cüret ederdi? Daha kaç parçaya beni bölmeyi planlıyordu? Daha kaç kez kalbimi yerinden söküp canımı yakacak kadar avucunun içinde sıkacaktı?
O deftere yazdığım her satırı bir kez daha acıyla hatırladım.
Her baharları, her kışları. Her sıcağı, her soğuğu.Her 22 Ağustosları, her 28 Ağustosları... Aynı ayda doğmamız tesadüf müydü yoksa kader miydi?Doğum günümde üflediğim mumların arkasına sakladığım dilekleri...Boşa geçirdiğim altı yılı...
Fakat hiçbir şey defterimin acımasızca denize atıldığı gerçeğini değiştirmedi. Üstelik dün gece Murat'ın bana o resmi atarken hangi düşüncelerde olduğunu asla anlayamıyordum. Defteri sakladığına kesinlikle inanmıyordum. Her şeyi gözlerimin önünde yapmıştı. Gözlerimin önünde defterimi denize fırlatmıştı. O defter denizin soğuk dalgalarının arasında kaybolmuştu. Kimse bu gerçeğin önüne geçemezdi. Belki de Murat sırf aklımı karıştırmak, beni İlker'den uzaklaştırmak için eskiden çekmiş olduğu resmi bana göndermişti. Aklıma gelen tek ihtimal buydu. Defterimi bana koz olarak kullanıyordu ama buna kanmayacaktım. İzin vermeyecektim. Her şey bu kadar yolunda giderken beni yeniden kuşatmasına, aklıma girmesine göz yummayacaktım.
