AŞKA DÜŞÜŞ (TAMAMLANDI)

19.Bölüm

Instagram: askadususofficial / missfirat

Playlist: The Chainsmokers - Closer

19.BÖLÜM

Annemin ansızın İstanbul'a gelmesiyle her şeyin sarpa saracağını, oturtmaya çalıştığım düzenimin sarsılacağını düşünmüştüm ama geçirdiğimiz koca bir günde işlerin pek de öyle gitmediğini fark ettim. Yanılmıştım ve biraz da özlem doluydum. Anneme karşı beslediğim hasret, kızgınlığımın önüne geçerek beni yatıştırmış ve bir tüy kadar hafifletmişti. Üstelik özlem dolu olan tek taraf ben değildim. Aradan geçen onca zamandan sonra annem pek belli etmiyordu ama o da beni çok özlediğinden gönlümü kırmamaya çalışıyor, İstanbul'daki yaşantıma istemeyerek de olsa göz yumuyordu. Alttan alttan yine laflarını üzerime tokuşturuyordu elbette ama tatlı dilini kullandığı için pek belli etmemeye çalışıyordu.

Annemin yanımdaki varlığı bana onunla güzel vakitler geçirebileceğimi düşündürmüştü. Üstelik böyle düşünen tek taraf ben değildim. Eda da benimle aynı fikirdeydi. Eh, dün akşam üstü üniversiteden eve döndükten sonra bizi sıcacık ev yemekleri ve odaların enfes temizlik losyon kokuları karşılayınca Eda annemin varlığına kolayca alışabileceğini dile getirmişti. Alışık değildik evin düzenliliğine ve sıcacık yemeklere. Annemin aniden geldiği yetmezmiş gibi yokluğumuzdaki ilk fırsatta evi dipten temizlemiş ve bizi de büyük bir şaşkınlığa maruz bırakmıştı. Eda'nın odasına pek dokunmamıştı ama benim odamdaki bazı eşyaların yerlerini kafasına göre değiştirdiği için çileden çıkarmayı bir şekilde başarmıştı. Fakat yine de ona kızacak gücü kendimde bulamamıştım. Zaten hafta sonu Almanya'ya dönecekti ve ben geçireceğimiz sayılı günleri harika bir şekilde değerlendirmek istiyordum. Hatta bunun için hemen işe koyulmuştum bile.

Yaklaşan vizelerden dolayı bugün öğleden sonra sadece iki dersim olduğu için annemi sabahın erken saatlerinde Anadolu Yakası'nda kahvaltıya götürmüş ve ardından da birlikte Kapalı Çarşı'ya gitmiştik. Almanya'daki akrabalarımıza ve kendine birkaç süs eşyası aldıktan sonra biraz daha etrafı gezmiş sonrasında ise vakit kaybetmeden onu eve bırakarak üniversitenin yolunu tutmuştum.

Otoparkta daha fazla oyalanmak istemediğimden civcivimi boş bulduğum bir alana doğru ilerletirken park alanındaki yanımdaki Audi R8'in güzelliğine bakarak dudaklarımı ısırdım. Kimin arabası olduğunu zaten biliyordum. Birkaç gün öncesinde bu arabanın içindeydim ve sözünü tuttuğunu hatırladım.

Dün sabah caddenin tam karşısında civcivimi gördüğümden bu yana ona karşı bastırdığım duyguları yok saymaya çalışıyordum. Ne yaparsam yapayım ne kadar inkâr edersem edeyim İlker Altan'a çekildiğim bir gerçek vardı ve ben o gerçekten artık daha fazla kaçabileceğimi zannetmiyordum. Benim için gösterdiği çabası aklıma ilmek ilmek işlendikçe ördüğüm duvardaki tüm tuğlaları kendim yıkmak istiyordum. Çünkü İlker'in ela gözlerinde tutkuyu görmüştüm. Uçurtma uçururken ellerime dokunan ellerinde güveni hissetmiştim. Nefesi nefesime karışacakken huzuru tatmıştım. Ve artık tüm bu duygulardan kaçmak istemiyordum. Murat'a karşı yıllardır biriken duygularımı ne zaman bastırabilirdim bilmiyordum ama en azından artık kalbimin kilitli kapılarını başkaları için de olsa aralamak istiyordum. İlker Altan ise doğru kişiymiş gibi hissettiriyordu.

Arabanın arka koltuğunda bulunan ders notlarımı ve çantamı aldıktan sonra dikiz aynasından son bir kez yüzümdeki makyajı kontrol edip dışarıdaki soğuk havayı karşıladım. Üzerimdeki şortlu eteği düzeltip uzun ceketime sıkıca sarınarak yerdeki kaygan basamaklara dikkat edip fakülteye doğru yürümeye başladım. Mühendislik binasındaki inşaat çalışmaları dün başladığı için üniversitenin o kısmı tamamıyla inşaat malzemeleriyle doluydu. Etraf çimento, tuğla ve bolca çamur kokuyordu. Burnuma doluşan kokuyla yüzümü buruşturarak mühendislik fakültesinin yanından geçerken mimarlık fakültesine Gamze'nin girdiğini fark ettim. Dün dersleri asıp gelmediği ve hiçbir mesajıma da geri dönmediği için onu merak ediyordum.