5 mayıs Sankt-Peterburg da güneş daha yeni doğmaya başlamıştı insanlar dükkanlarını yeni yeni açmaya başlamışlardı , ama bu gün diğerlerinden farklı olacaktı.Sabah polise bir mesaj ulaşmıştı.
''18:18 de bir olay olacak ve buna kimse engel olamayacak''diye yazılıydı ancak polisler bu mesajı çok önemsememiş diğer raporlarla beraber komiserin masasının üzerine bırakmışlardı, çünkü sürekli böyle mesajlar alıyorlardı.Ancak komiser Lev Tuhaçevski kendisi kırklı yaşlarının başında iyi eğitimli giyimine dikkat eden bir adamdı çekmeceden sigarasını alıp çakmağını ararken masasının üzerinde yığın halinde duran raporların arasında bu mektup dikkatini çekti eline alıp okudu ve aklına bu gün çarın bir okul ziyareti olduğunu hatırladı anarşistler çara karşı bir eylem hazırlığında olabilirler diye düşündü çarın dedesi böyle bir suikastte öldürülmüştü nede olsa.Olayı araştırmak için odasından çıkarak ağır adımlarla merdivenlerden inerek polislerin olduğu kata indi ve bu konuyu araştırmamız gerek diye gür bir sesle söylendi polisler daha ayılamamışlığın verdiği uyuşuklukla boş boş bakıyorlardı,ancak bu sesle irkilerek kendilerine geldiler.
komiser yardımcısı Vladimir notu okuduktan sonra bunların hep geldiğini ve komiser Lev'in önemsenmemesi gerektiğine onu ikna etmeye çalıştıysada başarılı olamadı komiser Lev ''bu sefer farklı olacağını hissediyorum'' dedi.
notu eline alıp dikkatlice incelemeye başladı harflerdeki baskılara ve yazıda yazım hatası olup olmadığını incelemeye başladı yazım hatası yoktu ve harfler düzgün ve anlaşılır yazılmıştı, harflerde düzensizlik yoktu yazan kişi eğitimli ve özgüvenli diye düşündü yanına Vladimir ide alarak okulun yolunu tuttu.Okula vardıklarında kendilerini müdür karşılamıştı epey yaşlı ve beyaz sakallı bir adamdı ve yüzündeki hatlar kendisinin tam bir Rus entelektüeli olduğunu gösteriyordu komiser lev notu müdüre uzatarak okuldaki anarşist öğrencilerin isimlerini vermesini istedi notu eline alan müdür bir göz atarak tarihe ve saate baktı biraz düşündükten sonra saat 18:18 de çarın okulda olmayacağını çarın saat 15:30 da okula geleceğini söyledi ve çocukların isimlerini veremeyeceğini söyledi.Lev bu duruma hayli öfkelendi ancak müdür Avrupa'da da tanınmış ve üst kademede tanıdıkları olan hukuk alanında hayli isim yapmış biri olduğu için sesini de çıkaramadı öğrencileri ve grev yapan işçileri dövdüğünde bu bir sıkıntı olmuyordu ancak böyle adamlara bulaştığında sonuçlarının iyi olmayacağının farkındaydı, diğerleri için ödül bile alabiliyorken bu adamla arasında yaşanacak olumsuzluk karşısında başının derde gireceği besbelliydi bunu düşünüp ''peki müdür bey teşekkür ederim'' deyip ağır adımlarla Vladimir ile birlikte okulun önünde ki bir kafeye soluklanmak için oturdular ve bu notu tekrar tekrar incelediler lev notu tekrarlarken arkadan bir ses yükseldi esmer tenli gözlüklü bir kişi ''notu tekrar okuyabilir misiniz acaba'' dedi lev arkasını dönerek bu otuzlu yaşlarındaki adama tepeden bakıp baştan aşağı süzdü ve notu bir daha okudu bu bey yardımsever bir sesle''tarih ve saatin bir anlamı var gibi bunu bir araştırın bence ''dedi.Lev adamın saçmaladığını düşündü ancak Vladimir'e dönerek kütüphaneye gidip 5 mayıs tarihinde olan olaylara bakmasını söyledi ve adamla sohbet etmeye başladı.
''bana isminizi söylermisiniz ''dedi.
''bronstein'' dedi kendinden emin bir sesle devam ederek ''sizde komiser lev olmalısınız .''
lev biraz şaşırarak ''bunu nereden biliyorsunuz bay Bronstein.''dedi
Bronstein bıyık altından belli belirsiz gülerek ''ben bir gazeteciyim ve sizin çözdüğünüz olayları yazan bir gazeteciyim'' deyip ayağa kalkarak ''izninizle artık işime dönmeliyim balkanlarda olan savaşı izlemek ve halkı bilgilendirmek için balkanlara gideceğim trenimi kaçırmak istemem'' dedi ve ağır adımlarla yürümeye başladı.
Lev balkanlarda olan savaşı düşünüp Türklerin bu sefer gerçekten kötü durumda olduğunu düşündü ve belki bir gün çarın söz verdiği gibi İstanbul'u alabileceğini düşündü belki oda emekliliğine yakın İstanbul'da bir karakolda görev yapabilirdi ama bunlar şimdi çok uzaktı Rusya'nın kendi içinde dertleri var diye düşündü ve Japonlara karşı kaybedilen savaşın acısının hala unutulmadığını düşündü ve aklına savaşta kaybettiği oğlu geldi ve oğlunun ölümünden sonra eşinin aklını kaybedip intihar etmesi geldi aklına bir an hüzünlendi . Vladimir'in seslenmesiyle düşünce dünyasından sıyrıldı kendine geldiğinde ise Bronstein ortadan kaybolmuştu.
''ne buldun Vladimir ''diye alçak bir sesle sordu aklı hala az önce giden Bronstein'da kalarak .
Vladimir heyecanla ''bir kaç önemsiz olay ve Karl Marx'ın doğum günü 5 mayıs 1818 yani bilerek bu tarih ve saati seçmişler.''dedi.
lev'' şimdi anlıyorum bu aslında sadece ileride olan şeyler için verilmiş bir başlangıç tarihi doğum tarihiyle aslında bunu amaçlıyorlar'' diyerek derhal komünist parti üyelerinin araştırılması ve içlerinden tehlikeli olanlarının yakalanması emrini verdi.Karakola dönmek için yoldan geçerken duvarda yeni asılmış bir afiş gördü bu gün çarın tiranlığına son vermek için saat 18:18 de buluşup meşalelerimiz ile yollarda yürüyüp bu karanlığı aydınlatacağız yazıyordu.Lev bu mitingi organize etmek isteyen komünist parti başkanı Artyom'un derhal yakalanması emrini verdi.Bir kaç saat sonra yaka paça karakoldan içeri sokulan ve yüzünde darpedildiği bes belli olan iyi giyimli bir adam Lev'in önüne getirildi.Lev adama tepeden bakarak sinsi ve alaycı bir surat ifadesiyle''daha polislere karşı koyamıyorsun babamız çara nasıl karşı koyacaksın'' dedi.
adamın ağzından şu sözler döküldü kıpkırmızı olmuş suratı ve sinirden belirginleşmiş damarları ile ''yanlış yapıyorsunuz beni tutuklamakla hata ediyorsunuz benim amacım barışçıl gösteriler eğer diğerleri radikaller gelirse başınız daha büyük bir derde girecek'' diye bağırmaya başladı Lev adamın kendisinini kurtarmak ve bırakılması için son çırpınışlarla tehdit ettiğini düşündü ve keyifli bir şekilde ''derhal kodesler den birine tıkın sonra da Sibirya'da bir kampa sürülmesini sağlayın ''dedi olayı çözmenin vermiş olduğu gururla şimdi bir sigara içebilirim dedi bir çakmak isteyip sigarını yaktı.
ve o akşam bu olaylar yüzünden miting gerçekleşmedi ve ileri ki günler de gayet sessizdi ancak bir kaç gün sonra bir mektup aldı üstünde'' yardımlarınız için çok teşekkür ederim'' yazılıydı imza lev diye atılmıştı.Lev birden irkilerek bir hata yaptığını düşündü ve derhal Artyom'un Sibirya'ya ulaşıp ulaşmadığını sordu Vladimir ''hayır efendim kendisi bir demiryolu işçisi tarafından çara karşı geldiği için öldürüldü'' cevabını aldı ve büyük bir hata yaptığını anladı şimdi asıl mesele bu adını kullanan kişinin kim olduğu ve onun ne amaçladığını bulmak diye düşündü sinirli bir şekilde kendisinin aptal yerine koyulduğunu düşünerek.
