MY HANKY MAN

*TAKOT AKO*

"Ganun? eh gabi na ah, papayagan ka ba ng mama mo?”

"Ah..--"

"Seantal May andito na si Rielle, bumaba k na diyan!" sigaw ni mama sa baba at mukhang narinig atah yun ni Tovy.

"I guess, narinig mo naman siguro." tugon ko kay Tovy.

"Okay, Take care!" sabi nito at hindi nakalampas sa'kin ang pag'buga niya ng malalim na hininga.

"Thanks ube!" I said to him at tsaka niya ibinaba ang phone.

"Haay naku Tovy, wag kang mg alala aayusin ko toh ngayong gabi para wala ng problema." sabi ko habang nakatingin sa sariling replekasyon sa salamin.

"Seantal! wag mong pinag-aantay ang bisita." ayun tinatawag na naman ako ni mama.

"Opo! pababa na po!"

Isang simpleng t-shirt lang ang suot ko at skinny jeans na pinaresan ng rubbershoes at sout ko rin ang aking mahiwagang eyeglasses. Okay na toh handa narin akong sabihin ang dapat sabihin kay Rielle. I hope this will turn out positively.

Pagbaba ko sa hagdan agad na nakita ko si Rielle na naka-suit napanganga tuloy ako. He was smiling like he was a model of toothpaste.

"Oh Seantal May ba't ganyan ang suot mo?" si mama na nag-react agad.

"Okay lang po tita. Seantal is beautiful no matter what she wears." Sabi nito at saka nag wink sa akin.

"Lets go?" I told him half smiling. Nahiya naman ako sa suot ko.

"Oh ang bilin ko sayo Rielle, uwi na before 11 pm. okay?" si mama na nagbilin pa pala kay Rielle.

"Yes po, promise yan tita." nagkaka-unawaan talaga silang dalawa.

Hanggang sa kotse ay akay-akay parin ako ni Rielle. Naku naman mas mahihirapan atah akong simulan ang diskusyon na plano ko. Hindi ko mapigilang mariin na mapapikit habang nasa biyahe.

"Sean, okay ka lang?" tanong ni Rielle ng mapansin ang mga kinikilos ko. Hindi kasi ako mapakali.

"Ha? Ahh.. Oo, oo naman." pilit kong nginitian si Rielle na nasa tabi ko. Tumango lang siya.

Hanggang sa makarating kami sa lugar na mukhang pinagka-abalahang disenyohan para sa akin?" Para kasing sinadya talagang lagyan ng isang table for two sa gitna ng gym na punong-puno ng balloons at pink petals.

"How do you find it?" untag ni Rielle sain. Agad din naman akong napatingin sa kanya.

"Bakit may ganito?"

"I made it for you, for giving me a chance to be part of your life."

"Rielle..."

 "Can I have this dance?" sabay offer nito ng kanyang kamay. Wala na naman akong nagawa kundi tumango at ibigay ang kamay ko sa kanya.

Habang  nagsasayaw kami, walang ibang tumatakbo sa isip ko kundi ang problemang ihahatid pa nito dahil hindi  ako kayang ipahiya si Rielle sa kabila ng   at effort niya. He's so ideal for every girl pero para sa akin? Mukhang he's not worth for me masydo siyang mabait para saktan.

"Seantal thank you or making me happy." sabi nito ng pabulong,

"Rielle, talaga bang masaya ka?" tanong ko.

"Ofcourse! I'm happy, very much!" tugon nito saka ako niyakap. Napayakap narin ako.

Matapos ang sayawan na iyon ay pagkain naman ang tinounan namin ng pansin. Masarap ang handang pagkain kaso di ako nakakain ng maayos nagdadalawag isip ako kung sasabihin ko ba kay Rielle yung gusto kong itama na relationship namin.