" ဟင္ မင္းက တစ္ပိႆာေလာက္ေတာင္ စားမယ္ေပါ့ေလ "
" ေအာ္ ဒါက စကားအျဖစ္ ပိုပိုလိုလို ေျပာထားတာပါ "
စပ်စ္သီးအလကားစားရဖို႔အေရး ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြသံုးကာ ဇြတ္ေတြေျပာေနေသာ ငလည္ေကာင္ခ်မ္းကိုၾကည့္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင္က ရယ္ပါေလေတာ့သည္ ။
" ကဲ စားကြာ ၊ မင္းစားခ်င္သေလာက္သာစား ၊ တစ္ပိႆာမဟုတ္ဘူး ၊ ဆယ္ပိႆာေလာက္စားလည္း ရတယ္ "
" ကိုေနာင္ က်ြန္ေတာ့္ေတာ္ကီမွာ ေမ်ာသြားၿပီေပါ့ေလ ဟဲဟဲ "
ဒင္းေလးက အက်ႌေကာ္လံကို ဆြဲမ,ကာ ေဆာင့္ႂကြားႂကြားႏွင့္ မာန္တက္လိုက္ေသးသည္ ။
" ဟုတ္မေနဘူး ၊ မင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ႏိုင္ ရယ္လိုက္လို႔ ေက်ြးတာ "
ကိုေနာင့္တုန္႔ျပန္စကားေၾကာင့္ အီလည္လည္ျဖစ္သြားေသာ ခ်မ္း႐ုပ္ကိုၾကည့္ရင္း....
ဒီတစ္ခါ ထ,ရယ္မိသူကေတာ့ ထူးကိုယ္တိုင္ပါပဲ ။ ထူးရယ္တာျမင္ေတာ့ ခ်မ္းကလည္း ေအာင့္သက္သက္ရုပ္ႏွင့္ လိုက္ရယ္သည္ ။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေလးေယာက္လံုး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ပင္ ရယ္ေမာမိၾကေတာ့သည္ ။
အင္း...ဒီလို မရယ္ေမာရတာေတာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲမသိပါ ။
ၿခံထဲကိုေရာက္ေတာ့ ကိုေနာင့္ဝန္ထမ္းေတြက သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ႀကိမ္ခံုေလးေတြခ်ထားၿပီး ႏြားႏို႔ပူပူတို႔ စပ်စ္သီးေျခာက္ေပါင္မုန္႔တို႔ႏွင့္ ဧည့္ခံေလသည္ ။
" အား ႏြားႏို႔က မလိုင္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေသာက္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဟီးဟီး "
ခ်မ္းေျပာသမ်ွ လုပ္သမ်ွကို ႏိုင္ႏိုင္ကေတာ့ ခ်စ္စႏိုးေတြျဖစ္ကာ ၿပံဳးလို႔ခ်ည္းေနေတာ့သည္ ။
" ၿခံႀကီးကလည္း အက်ယ္ႀကီးပဲ ၊ စားၿပီးရင္ ခ်မ္း ေလ်ွာက္ၾကည့္လို႔ရတယ္မဟုတ္လား ကိုေနာင္ "
ဒီေကာင္ေလးက ထူးကိုေတာ့ ဦးတပ္ကာ ဦးသာလို႔ေခၚၿပီး ထူးထက္ အသက္ပိုႀကီးေသာ ကိုေနာင့္ကိုက်ေတာ့ ဦးေနာင္လို႔မေခၚဘဲ ကိုေနာင္ တဲ့ ။ လုပ္ပံုေတြကိုက.... ။
" ရတာေပါ့ ခ်မ္းရ ၊ မင္းဦးသာနဲ႔ ေလ်ွာက္ၾကည့္ေပါ့ ၊ ငါ ဆြဲျခင္းေလးေပးလိုက္မယ္ ၊ စားခ်င္သေလာက္ စပ်စ္သီးေတြကို ခူးထည့္လာခဲ့ "
YOU ARE READING
အသက်ဆက် သွေး ( အသက္ဆက္ ေသြး )Completed
Romance#For Zawgyi ဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက နားလည္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္လည္း စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔မွ ျဖည့္စြက္ေတြးေပးရင္း ခြင့္လႊတ္ေပး...
အပိုင္း -၂၉ (Zawgyi + Unicode)
Start from the beginning
