Karışan numaralar, yanlış kişiye giden mesajlar ve küçük tesadüfler...
Çelebi çocukluğundan beri Galatasaray aşığıdır ve bilet aldığı Galatasaray - Beşiktaş derbisini sürpriz bir aile yemeği yüzünden kaçırmıştır. Masada sıkışıp kalan genç adam maça...
Tatatatam! Ben geldim. Sizi çok beklettim, öncelikle özür dilerim.
Biraz yoğunum ve bu yoğunlukta bölümleri sadece geceleri yazabiliyorum, o yüzden bölüm biraz geçikti. Yine de haftada bir ya da en azından on günde bir bölüm atmak istiyorum.
Sizden biraz sabır rica ediyorum. Gitmiyorum buralardayım. Bölüm sonunda görüşürüz.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum, kimler burada? Kendini belli etsin.
Bölüm Şarkıları:
İstanbul Beyefendisi - Yaşlı Amca
Ünzile - Sezen Aksu
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"İyi akşamlar Çelebi Bey." dedi Aleda elini uzatırken, nefeslerini kontrol etmekte zorlandığını anlaşılmasını istemiyordu ve bu onu biraz zorluyordu. Resmi tavırları her zamanki gibi devam ettirdi.
"Hoş geldiniz Aleda Hanım." Genç adam kızın kendine uzanan elini zarifçe tuttu ve sıkmak yerine dudaklarına götürdü. Kızın ince parmakları üzerine küçük bir öpücük kondururken fazlasıyla heyecanlıydı. Aleda parmakların üzerindeki yumuşak dudaklar ile eriyip gidecek gibi hissediyordu, ciddiyetini nereye kadar muhafaza edebileceğini kestiremiyordu.
Masanın başında iki kalp birbiriyle yarışırken Çelebi kızın narin elinde öptüğü yeri baş parmağıyla hafifçe okşadı ve serbest bıraktı. Aleda bir an bocalasa yarım bir nefes alarak adamın oturduğu sandalyenin karşısına geçti, o sırada Çelebi yine beklenmedik bir hamle yaparak kızın sandalyesini çekip oturmasına yardımcı oldu. Aleda bunu hiç beklemediği için biraz şaşırmıştı ama çaktırmadı.
"Umarım sizi fazla bekletmemişimdir." Genç kız biraz geç kalmıştı ve Çelebi dört gözle onu beklemişti. Sahi, beklerken bu kadar sabırsızlandığı ve heyecanlandığı başka ne vardı ki? Galatasaray'ı dışında, takımı hakkında her şey onu heyecanlandırırdı. Kupa maçları, takılan yıldızlar, kazanılan şampiyonluklar...
Bir de bu kadındı bunu başaran, kesinlikle büyülü bir etkisi vardı. Onu izlemek kalbine fazla mesai yaptırmak gibiydi.
"Önemli değil, beklemeye değersiniz." dedi Çelebi kendi yerine otururken. Aleda bu iltifata ufak bir tebessüm ile karşılık verdi, aslında düşününce tatlı ve zarif bir itiraftı.
"Ne kadar da güzel bir yermiş, seçiminizi beğendim." dedi Aleda restorana tekrar bir göz gezdirerek. Şık ama sade bir dekorasyonu vardı. Fazla abartıdan uzaktı ama göze hitap ediyordu. Özellikle de manzarası göz alıcıydı.
"Beğendiğinize sevindim." dedi Çelebi, Elif'e bir teşekkür borçluydu. Onun önerilerini göz önünde bulundurarak burayı seçmişti, o olmasa belki de daha abartılı bir tercih yapacaktı.
