1. Bölüm 'Kaçış'

55 18 73
                                    

' Kendime yalan söyledim, yalnızım bunu ben istedim. '

*

' Evden acil ayrılman lazım. Sonunda yerini tespit edebildiler. Sana verdiğim eşyalarla kılık değiştir ve apartmanı gözetleyen adamlara çaktırmadan oradan hemen kaç. '

Gözlerim yazan mesaja inanmaksızın hızla açılıp kapanırken derin bir nefes aldım. Yerimi bulmaları imkansızdı. Oysa oldukça pis ve rutubet kokan bir mahallede yaşıyordum.

Hızla yattığım yerden kalktığımda perdenin açık kısmından belli etmeden apartmanın önüne baktım. Babam haklıydı. Yaklaşık beş kişi ciddi bir şekilde apartmanı gözetliyor, giren çıkan herkese dikkatle bakıyorlardı. Saçımın çıkan tutmalarını kulağımın arkasına sıkıştırdığımda acilen bu evden çıkmam gerektiğini düşünüyordum. Fakat öncelikle güzel ve tanınmayacak şekilde kılık değiştirmem lazımdı.

Gardırobun başına dikildiğimde içinden sarı, kısa bir peruk çıkarıp yatağın üzerine attım. Siyah bir güneş gözlüğü, kulaklığıda attığımda lavoboya gidip güzelce yüzümü yıkadım. Bir yandanda acele etmeye dikkat ediyordum. Daha sırt çantası hazırlayacaktım. Bu sefer hedefimde Türkiye' den oldukça uzak ülkelerden birisi vardı. Hatta Filistine bile gitmeye razıydım. Eğer babamın düşmanlarından birisi beni yakalarsa işim hiç iyi olmaz, belki de öldürürlerdi. Ne yapacaklarını kestiremiyordum. Şerefsizler Cahit Zarifoğlu' nu yakalayamadığı için aile bireylerine zarar veriyorlar, böylece ona eziyet ediyorlardı. Maalesef babam annemi kendi elleriyle öldürdüğü için tek ailesi yasak aşkından doğan ben kalmıştım. Şimdi de ne kadar düşmanı varsa başıma üşüşmüş her yerde didik didik beni arıyorlardı. Oysa ben İstanbul' un kenar mahallelerinden birisinde yaşamaya çalışıyordum.

Peruğu kafama takmış, yapabileceğim en abartılı makyajı yapmış, üzerime ise siyah kot geçirip, kırmızı renkte kalın bir sweat giymiştim. Kış nerdeyse bitmek üzere olsa bile kalın birde palto giymiştim. Aynada kendime baktığımda ben olmaktan çıktığımı, oldukça farklı birisine dönüştüğümü gördüm. Dahası kullandığım sahte kimlikteki Asel' e benzemiştim.

Sırt çantama bol miktarda para ile pasaportumuda katmıştım. Son model telefonumu da cebime yerleştirdiğimde geriye kalan tek şey dikkat çekmeden apartmandan oldukça uzaklaşmak kalmıştı.

Bulunduğum daireden çıktığımda yavaş adımlarla merdivenden inmeye başladım. Eğer benim Rose olduğum belli olursa arkama bakmadan kaçacaktım. Allah' tan iyi bir koşucuydum. Dahası iyi bir dövüşçü de sayılırdım. Fakat zorda kalmadıkça dövüşmeyi düşünmüyordum. Zaten beş adama karşı hiç şansım yoktu.

Son birkaç basamak kaldığında karşımdan gelen ızbandut gibi simsiyah giyinmiş, iyi yarı adamı görünce bir an duraksamadan edemedim. Adam bana kısa bir bakış atıp yukarı çıkmaya başladığında derin bir nefes almış, fakat sonra aklıma gelen şeyle hızla geriye kalan birkaç basamağı da inemeye başladım. Eğer Rose' nin yani benim dairede olmadığın anlaşılırsa her ihtimale karşı benim peşime düşeceklerdir. Çünkü en son çıkan bendim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ROSE | Wattsy2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin