MIAS I : Unending Love (Book 2)

Epilogue

"Itigil mo na ito Prim stop the rage, palayain mo na ang sakit, magpatawad kana  stop fooling them dahil sarili mo lang ang niloloko mo" dagdag pa ni Roman.

"Niloloko?" boses iyon ni Xander na siyang nagpatindig sa balahibo ni Roman at Prim.

"Xand-" hindi na natapos ni Prim ang sasambitin ng biglang sumabat di Xander.

"Ano Prim? I heard everything, bakit?" nanghihinang tanong nito kay Prim.

Prim can't mutter any word maging si Roman.

"Bakit Prim? Bakit? Bakit!?" sigaw ni Xander "Akala ko ba--so ano lahat ng iyon? A show? Ano ba kami sayo Prim? Mga empleyafo mo na pwede mong manipulahin?" tanong ni Xander.

"Tinatanong mo ako kung bakit?" sambit ni Prim sa pagitan ng paghikbi niya "oo lahat ng iyon palabas lang!" seryosong sambit nito.

"Hanggang ngayon ba ay naghihiganti ka pa rin" tanong ni Xander.

"Oo! Hanggang ngayon! Hangga't hindi kita nakikitang nasasaktan! Hangga't hindi mo nararanasan ang sakit na naranasan ko hindi ako titigil" galit na turan nito.

"My God Prim its been a long time pero hanggang ngayon hindi ka pa rin maka-move on!" saad ni Xander.

"Oo! Kasi hanggang ngayon yung sakit nandito pa rin, hindi mo alam kung ilang gabi akong umiiyak, hindi mo alam kung ilang araw akong hindi nakakain at nakakatulog ng maayos, dahil sa ginawa mo parang nawalan ako ng kalahating buhay" galit na sumabat nito sa lalaki "simula noong niloko mo ako hindi mo alam kung gaano ako nasaktan dahil kahit kailan hindi ko ginawa ang bagay na iyon sa iyo, hindi mo alam iyon dahil kahit kailan hindi kita niloko. Alam mo kung gaano kasakit yung hindi mo alam kung paano mo bubuhaying muli yung sarili mo, kung paano mo bubuuing muli ang sarili mo, all my life wala naman akong ginawa kung hindi mahalin kayo, binuhos ko lahat, ang oras ko ang effort ko ang pagmamahal at faithfulness pero kulang pa rin! Kulang pa rin lahat kahit ibinigay ko na ang lahat! Para lng akong isang appliance na nakatengga dahil hindi na ako kailangan noong niloko mo" pagpapatuloy nito. Ang mga luha niya kanina ay ngayo'y parang baha na sa pagtulo.

Nanatili namang tahimik si Xander.

"Lahat lahat ibinigay ko sayo pero kulang pa rin, nagawa mo pa rin akong lokohin, hindi ko alam kung saan ako nagkulang hindi ko alam kung saang bagay ang hindi ko nagawa kaya nagawa mo akong lokohin pero wala, wala akong maisip na dahilan. Halos mabaliw ako kakaisip kung bakit nagawa mo akong lokohin!" galit na galit na turan nito pero ang mga luha niya ay patuloy pa rin sa paglandas.

Bigla namang dumating ang mga anak ni Prim. Lumapit naman ang mga ito sa kanya at niyakap.

"Mom, why are you crying?" nag-aalalang tanong ni Sanders.

"What happend dad?" tanong naman ni Primo.

Ngunit hindi alam ni Xander kung ano ang isasagot dahil sa mga narinig niya kay Prim. Hindi siya makapaniwala na ganoon pala ang idinulot niya kay Prim. It was just like a hige thorn that stabbed his heart million times.

"Dad, Mom, Tito?" tawag ni Primo sa mga pangalan na naroroon, tila ba naghihintay siya ng sagot mula sa mga ito.

"I-I'm s-sorry" umiiyak na turan ni Prim.

"Why are you saying sorry Ma? What are your  sorry for?" naguguluhang tanong ni Sanders.

"She's sorry for fooling all of us!" galit na turan ni Xander.

"Fooling us? Who? Mom? What are you talking about Dad?" nagugukuhang tanong ni Xander.

"Your mom is just fooling us around! Hindi totoo na nagkaroon siya ng amnesia, silang dalawa ni Roman they fooled us! Ginawa nila iyon para maghiganti sa akin! Sa panloloko ko sa kanya!" sambit ni Xander na walang emosyon. Maging siya ay hindi sang-ayon sa mga ginagawa ni Prim. Kung maghihiganti siya dapat ay kay Xander na lamang at huwag ng idamay pa ang mga anak at tao sa paligid nila.