"ညီမ နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းပေးပါ"
"ဟုတ်မမ ဒီမှာ အခန်းနံပါတ်201ပါ အမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့မှတ်ပုံတင်လေးထားခဲ့ပေးပါရှင့်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် ဟီး"
"ဖူး ပျော်ပျော်နေမယ်နော် စိတ်ညစ်စရာတွေအကုန်မေ့လိုက်တော့ ငါတို့အားတုန်းလေးကဲကြမယ်"
"အေး ဆော့မယ်😁"
"အမ သူ့နောက်လိုက်သွားလိုက်ပါ သူအခန်းလိုက်ပြပါလိမ့်မယ်"
"ညီမရေနှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းလောက်"
ဖူးရင်းရင်းနှီးနှီးအသံကြားလိုက်တော့
"နှင်း...."တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်သည်။
ဘေးနားမှာမိုးမြင့်နဲ့ ပျော်ရွှင်နေလိုက်တာနှင်းရယ် နင်ငါ့ကိုမေ့နိုင်သွားပြီလား အေးပေါ့လေ ငါကနင့်ကိုစိတ်နာအောင်လုပ်ခဲ့တာကို ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ငါကျေနပ်ပါတယ်ဟာ မိုးမြင့်ကနင့်ကိုတစ်ကယ်ချစ်နိုင်တာကို ငါနောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တာမှန်ပါတယ်နှင်းရယ်...
ကျတော့မည့်ဆဲဆဲ မျက်ရည်စများကိုမျက်တောင်ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လိုက်ပြီးဖယ်ရှားလိုက်သည်။
နှင်းမမြင်ပါစေနဲ့လို့ဘဲဆုတောင်းပြီး လှည့်ထွက်သွားလိုက်သည် သို့သော် ဖူးရဲ့ဆုတောင်းကမပြည့်ခဲ့ပါဘူး နှင်းသူမကိုမြင်သွားသည် ဒါပေမယ့် ဖူးထင်ထားသလိုမဟုတ်ခဲ့ သူက ဖူးကို သူစိမ်းတစ်ယောက်လို ဘယ်တုန်းကမှ မပတ်သတ်ဖူးခဲ့တဲ့လူတစ်ယောက်လို့ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ဘေးနားကနေဖြတ်လျှောက်သွားလိုက်တာ.....
နင်နေနိုင်တယ်နော် နှင်း.......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဖူးရယ် စိတ်လျော့ပါ နင်တစ်ခါမှသောက်ဖူးတာလဲမဟုတ်ဘူး"
"ငါမှားသွားပြီမိုး ငါ ငါသူ့ကိုအမုန်တိုင်းပြောလိုက်ရမှာ ငါ့ကိုမိုးမြင့်ခိုင်းလို့ ငါလိမ်ခဲ့ရတာပါလို့ငါပြောလိုက်မှာကွာ"
ခွမ်း...!!
ဖူးစိတ်တိုတိုနဲ့ နံရံကိုသောက်လက်စဖန်ခွက်နဲ့ကိုင်ပေါက်လိုက်တယ်
YOU ARE READING
လေလွင့်ငှက်..
Romanceအချစ်ကြောင့်လေလွင့်သွားတဲ့ငှက်လေး...သူပြန်ပြီးရှင်သန်နိုင်မလား.....ပထမဆုံးလက်ရာလေးမို့အားပေးကြပါလို့😍😍
