The Royal Bond (The Final Battle)

Kabanata 77

Xhaina

"Nababaliw ka na ba Ryle?" natatawang sabi ko sakanya ng umiwas ako ng tingin. Pero napansin ko na nakatingin pa rin siya sakin. "..nagdadrugs ka ba talaga?" natatawang dagdag ko pa.

Laking gulat ko ng hinarap niya ako sakanya at hinawakan ang magkabila kong pisngi.

"Hindi ako nababaliw, Xha. And what the heck is drugs? Ano yun?" iritadong sabi at tanong niya sakin.

Haler, drugs lang di alam.

"Haler, di mo alam ang drugs, drugs is ang pinagbabawal na gamot." umiikot na mata na sabi ko sakanya. Kaya lalo siyang nagtaka at sa reaksyon niya mukhang di niya talaga alam ang droga.

"Tsk, I don't know what you talking  about. Pero isa lang alam ko, lahat ng sinabi ko sayo kanina. Totoo yun, Mahal kita Xhaina." seryosong sabi niya sakin.

"Nababaliw ka na nga talaga." umiiling na sabi ko sakanya.

"Hindi nga sabi Xha, makinig kang mabuti. Di ko alam kung paano nagsimula, the only thing I was know is si Criszette ang gusto noon but when I met you and nung unang beses na nag-away tayo. Nagbago ang lahat, lalo na nung maging training partner tayo. Medyo mahirap din para sakin at miski ako di ako makapaniwalang nagkagusto ako sa enemy ko. Sa lagi kong inaaway, di ko akalaing mahuhulog ako sayo at magkakagusto ako sayo sa maikling panahon." sinserong sabi niya sakin kaya natahimik ako.

"P-pero b-bakit s-sinasabi mo to ngayon?" utal-utal na tanong ko sakanya.

"Dahil ayokong mahuli ang lahat, alam kong malapit na ang digmaan. Di natin alam ang mangyayari, pero please Xhaina. Gusto kong maging ligtas ka kahit anong mangyari? Alam kong di ako ang gusto mo, dahil may Justine tama ba ako?" malulungkot na mata na tanong niya.

Gusto kong um-oo kasi, oo gusto ko talaga si Justine noon pa. Kahit nung maging kami ni Ryan. Pero bakit ngayon parang di na ko sigurado? Na siya nga gusto ko.

May part sakin na gusto kong sabihing hindi. Pero kingina naguguluhan talaga ako.

"Alam ko Xhaina, ramdam ko noon pa man. Gusto mo si Justine, kaya nga gustong-gusto mo siyang maligtas. Don't worry walang magbabago satin, ako pa rin ang training partner mo.." he said and halata sa mga mata niya ang lungkot habang sinasabi sakin ang mga katagang yun. "..pero please Xhaina, hayaan mo sana akong iparamdam na mahal kita kahit sa sandaling panahon lang habang wala pa si Justine." mapait na ngiti na sabi niya sakin at tsaka tumayo. Nagulat naman ako sa ginawa ko dahil hinawakan ko ang kamay niya na parang may gusto akong sabihin sakanya na di ko masabi.

Na parang gusto kong pagaanin ang loob niya dahil parang ako ang nasasaktan para sakanya.

Kaya napalingon siya sakin. At binigyan ako ng nagtatanong na tingin.

"Pumpayag ako sa gusto mo." di ko inaasahang lalabas mula sa bibig ko. Pumayag ako? Bakit?

Pero panandalian lang naman to diba? Kaya wala akong dapat ipag-alala sana!!

Nakita ko namang napangiti siya at tinulungan na kong tumayo.

"Tara na training na ulit tayo." nakangiting yaya niya. Kaya tumango ako at inihanda ang arnis ko.

Mamaya na namin susubukan ang espada na dala namin ni Chariz na pinakuha samin ng Reyna noong nakaraang buwan. Puro arnis lang kasi kami lalo na't baguhan lang ako at walang alam sa paggamit nito. Di tulad ni Chariz na naturuan na siya mula pagkabata nila Tita Julia.

"Handa na." sabi ni Ryle kaya napabalik ako sa realidad. Napangiti naman ako at inaamba ang arnis ko.

Jenny

Di ko alam rito kay Andrei at hinila ako palabas ng hideout, bale nasa ilalim kami ng puno na malapit sa hideout. At ayun ang mokong nakasandal sa puno at ako naman ay inis na inis na tinitingnan siya.

"Hoy sinama mo lang ba ako dito? Para panoorin kang magmuni diyan." asar na sabi ko sakanya. Hapon na kasi at papalubog na ang araw.

"Wag kang maingay, palubog na araw. Ayun ang iniintay ko." sagot niya sakin ng di man lang ako nililingon. Inis ko nalang siya tiningnan ng masama tsaka bumaling sa araw na papalubog na bale naging orange ang kalangitan dahil sa unti-unti nitong paglubog.

Inaamin ko ilang beses na kaming nanonood ni Andrei ng paglubog ng araw pero di ko pa rin maiwasang mamangha na parang bang bago lang kasi ang pagtingin at pagnood rito.

"Sa paglubog ng araw, hudyat na may bago na naman tayong kahaharapin bukas ng umaga.." makahulugang sabi niya at tsaka nilingon ako. "..Jenny please promise me that you will be safe no matter what. Wag na wag kang susunod sa nanay mo if ever malaman niyang ikaw anak niya. Mahalaga ka sakin Jenny, I wanna see you alive and kind-heated Jenny na maangas na iyakin na nakilala ko." nakangiting sabi niya sakin.

"Napapaano ka ba?" takang tanong ko sakanya.

"Halos isang buwan na pala nakakalipas simula ng unang beses na samahan mo kong panoorin ang paglubog ng araw na hanggang ngayon heto ka at kasama pa rin kita.." nakangiting sabi niya sakin. "..salamat sa pag-aalaga mo sakin Jenny, you're the best. Eto lang tatandaan mo na lagi kitang poprotektahan sa kahit sino." dagdag niya pa.

"Ang drama mo tara na kaya sa loob, baka hinahanap na tayo." yaya ko sakanya tatayo na sana ako ng hilain niya ang kamay ko kaya napabalik ako sa pag-upo.

"Jenny, sana ikaw nalang minahal ko." makahulugang sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko kaya natahimik ako. Naputol lang ang titigan namin ng..

"Oy Kuya Andrei, tara na sa hideout nandito lang pala kayo. Kakain na may hinanda si Ate Mika." biglang sulpot ni Andrea kaya napabitaw ako sa kamay ni Andrei.

Tumayo naman si Andrei at tumango sa kapatid. Nagulat nalang ako ng hilain niya ako papunta sa hideout.

Nakailang hila ka na, kota ka na.

Nagulat nalang kami ng mawala sa likod namin si Andrea, naglaho yun for sure at nasa loob na yun pagpasok namin sa loob, bumungad samin si Brisk at Serena. Sila lang mukhang nasa kusina na ang iba.

"Andrei? We need to talk." bungad ni Serena samin ni Andrei.

"Hmm, talk about what?" nakangising tanong ni Andrei kay Serena.

"About the real reason, kung bakit nakipaghiwalay ako sayo. I'll wait you to the garden later sana sumipot ka Andrei, mahalaga lang tong sasabihin ko." malungkot na sabi ni Serena.

Nilingon naman ako ni Andrei at tsaka muling bumaling kay Serena.

"Okay see you later." malamig na sabi ni Andrei at hinila na ko papuntang kusina, nilingon ko pa sila Serena at ningitian.

Siguro, aamin na si Serena. Sa pagchecheat niya. She's really growing up, and natuto na rin siya na harapin ang kinahaharap niya at itama ito.

Sana maging maayos ang pag-uusap nila mamaya!!

Napabaling ako kay Andrei na kumakain at palihim naman akong napangiti.

Sana kayanin mo mga malalaman mo Andrei!!

A/N:

As your wish na gumawa pa ko isang chapter eto na guys, wish granted. Iloveyouu and goodnight ❤

Thank you for your time to read!!

DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT!!

-paraiso_neo ❤