Buraya başlama tarihinizi bırakır mısınız?❤️
15 Haziran 2020💙
Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Aslında sadece duvarlar da değildi üstüme üstüme gelen herşeydi. Buradaki herşeydi. Bu lanet nişan, üstümdeki elbise, insanlar, karşımdaki çift.
Acı çekmekten hoşlanan bir mazoşistim.
Azıcıkta olsa nefes alabilmek için balkona doğru sarsak adımlarla ilerledim. Hayır, sarhoş değildim lakin delicesine sarhoş olmak ve gördüğüm bu anı unutmak isterdim. Kapının yanın çöktüm, ellerimle yüzümü kapatarak ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Kafamı gökyüzüne kaldırıp bir kaç saniye boş bakışlarımı gökyüzüne ikram ettim. Yan tarafıma düşen bir gölde ile bakışlarımı gökten çektim. "Bizim nişanımız daha güzeldi." Dedi sessizliğe bomba gibi düşem sesiyle.
Cevap vermedim. Konuşmk istemiyordum onunla ama onsuz olmakta istemiyordum. Bir yanım onu delicesine affetmek isterken bir yanımda şiddet ile buna karşıydı. Affetsen ne olacak ki başkasına gitmedi mi o? En yakın arkadaşına.
"Biliyorum bana kızgınsın."dedi çok kısık bir sesle. Belki de tepkimden korkuyordu, korksundu. Önümde olan bakışlarımı ani bir şekilde ona çevirdim, içimi yakan zehir zemberek harelerinile çarpıştı gözlerim. Kafa mı çevirmemden dolayı söyleyeceği şeylerden vazgeçmiş dudaklarını sımsıkı birbirine bastırmıştı.
Sinirle ayağa kalktım. " Sana kızgın mıyım? Ya sen kimsin de ben sana kızgın olacağım. Sen bende dört yıl önce bittin Ateş, bittin. Beni terkettiğin an bittin sen! Şimdi bir kaç aydır hayatımda olman bir şeyi değiştirmiyor! Biz eskisi gibi olamayız hiçbir zaman ben bunu kabul ettim artık! Sen bu akşam nişnlandın hemde benim gözlerimin önünde, benm arkadaşımla nişanlandın! Şimdi buraya gelipte bizim nişanımız daha güzeldi deme! Ben sana dair iyi kötü ne varsa sildim!" dedim boğazımı ykıp geçen gerçekleri haykırırken, gözümden bir damla yaş düştü yanaklarıma. Onunda yanakları ıslanmıştı bana doğru bir adım attığı an ellerimi havaya kaldırdım bu onu durdurmaya yetmişti.
Ellerimi salona doğru uzattım. " O içerdeki kız her gün bana sizi anlatıyor. Nasıl sarıldığını, nasıl öptüğünü, nasıl güldüğünü, onu nasıl sevdiğini, nasıl uyuduğunu hepsini bana anlatıyor sanki ben bunları bilmiyormuşum gibi bana anlatıyor! Ve ben hiçbir şey diyemiyorum! Onu kandırmak istemiyorum ama geçmişimizi anlatması gereken kişi ben değilim! Sensin! Yeter artık! Ben seni hayatımda görmek istemiyorum. Geçmişimde olmanı istemiyorum! Beni azad et!" dedim ağlaya ağlaya.
Tam önümde durdu. Elleri yanaklarımı buldu. "Böyle söyleme," dedi titreyen sesi ile. " Sen hala kartanesisin ve sen sadece benim sıcağımda erimezsin"
Yüzümü çevirdim. Elleri yanaklarımdan düştü. "Kartanesi dört yıl önce eridi." dedim gözlerinin içine baka baka. "Senin yokluğunda eridi."
✨
Berfu&Ateş🔥❄️
-sıla✍️
YOU ARE READING
ATEŞ YANIKLARI
青少年小说Ruhumdaki ateş yanıkları. İsminin hakkını veren bir adamdı o, isminin hakkını vermişti ateş gibi her yanımı yakmıştı, yakıp yıkmıştı, yıkarak gitmişti. Kaybetmiştim ben, bana sadece onun arkasından bakmak kalmıştı, gidişini izlemek ve dönüşünün bir...
