Ruhumdaki ateş yanıkları. İsminin hakkını veren bir adamdı o, isminin hakkını vermişti ateş gibi her yanımı yakmıştı, yakıp yıkmıştı, yıkarak gitmişti. Kaybetmiştim ben, bana sadece onun arkasından bakmak kalmıştı, gidişini izlemek ve dönüşünün bir daha olmayacağını bilmek. Kartanes idim ben. Onun hayatında küçük bir kartanesi. Harıl harıl yanan bir ateşin içinde küçük bir kartanesi ne kadar dayanabilirdi ki. Dayanamamıştı...