Ang Kakaibang Section

Chapter 5

Matapos ang araw na yon ay umuwi na ako, Kinabukasan nasa school na ako maaga talaga akong pumasok ngayon dahil may pag uusapan kami
kumpleto na kaming lahat at si granger at miya nalang ang wala dahil hindi namin pinaalam sa kanila.
“Guys sunod sunod na ang namatay hindi natin alam kung ano ang kilos ng killer baka mamaya tayo na ang isunod” sambit ni nadia (Ang president namin) “Pwede ba wag kang paranoid mahuhuli din natin sya “ sambit naman ni nana “Guys anong wag paranoid hindi nyo ba nakita na dalawa na ang namatau dito sa section natin ha!” Sigaw niya
Hindi kami makapag usap ng ayos dahil puro away ang namamagitan sa amin kaya sumingit na ako “Guys ganto nalang walang uuwi ng gabi at walang mag lalakad mag isa kailangan lagi tayong may kasama” sambit ko sa kanila “Yeah She’s right” sambit nung iba kong kaklase
“Guys hindi nyo ba napansin na parang simula nung dumating sa granger at miya biglang may naganap sa ating patayan?” Sambit ni esme “Gaga malamang nahalata kaya nga hindi natin pinaalam diba boba mo talaga” Sambit ni nadia
-Habang nag uusap kami ay bigla nalang may tumawag sa aking unknown number
Nag excuse ako sa kanila at lumabas “hello sino po kayo?” Tanong ko sa caller narinig ko siyang humalakhak “Subukan nyo mag imbistiga sa amin at lahat kayo mamamatay” sambit nung caller malaki ang boses nya at mukhang pang matanda

-Agad nitong pinutol ang call, hindi na ako nakapag salita pa ng makabalik sa room.

Fast forward~

Inutusan si hanzo na pumunta sa bodega para kumuha ng mga recycles material.
-Pinasama ni sir yung tatlong boys sa amin para daw may kasama sya. Inantay lang namin sila pero 30minutes na ang nakakalipas wala pa yung apat kaya nag excuse muna si sir na susunduin yung apat sa bodega
Maya maya pa ay nakita naming tumatakbo papalapit sa amin si sir at hingal na hingal sya. “Sir ano po nangyari nasan na po yung apat?” Tanong ko dito “T-tumawag kayo ng ambulansya nakita ko silang apat wala ng buhay at duguan” hingal na hingal na sambit ni sir
-Nang makuha na sila ng ambulansya ay lalo kaming natakog dahil hindi talaga namin alam kung ano ang galaw nila. Mahirap na baka isunod ang iba sa amin.