The Thorns of 2005

Chapter 4

Dedicated to 4valancht

***

"Hello Christine, kayo na muna ang bahala sa flowershop, ah. Huwag niyong kakalimutan ang mga deliveries. Naging maghapon kasi ang booksigning, eh." Paalala ko habang mabilis na pinapatuyo ang buhok ko. Male-late na yata talaga ako.

"Okay lang po, Ma'am. No problem po, kami ng bahala rito."

"Thank you." Napabuntonghininga ako. Ngayong araw kasi ang booksigning ko sa bagong labas na libro ko.

Mabilisan na ang paglalagay ko ng make up. Kung hindi naman ako maglalagay nito, magmumukha naman akong zombie. Ayaw ko namang makita akong ganoon, kaya kailangan ko ring mag-ayos at maging presentable.

Tinitigan ko muna ang kabuuan ko sa salamin. I just done, not so heavy make up and I think, it's perfect. From my mesmerising round brown eyes down to my red lipstick. Bumagay din kasi ang pagkulot ko sa ibabang bahagi ng natural na blonde kong buhok.

Added to that, I'm also wearing a simple navy blue dress paired with my high heeled black sandals. Overall, I think I looked great already.

Hindi na ako nagmumukhang takas sa mental o nasama sa zombie apocalypse.

Napangiti ako habang nakatingin sa mga taong nakapila sa booksigning ko. Hindi lang naman ako ang writer na nandito kaya 'di ko akalaing marami pa ring pipila.

Tuwing nagkakaroon ako ng booksigning. Natulala pa rin ako at hindi ako makapaniwala na ang bagay na pangarap ko lang dati ay nagkatotoo na.

"Hello, Miss Shan! Sobrang idol po kita, ang ganda-ganda po nitong book niyong Eternal love! Kasing ganda niyo po!" Napangiti ako at bahagyang umiling.

"Salamat, sana 'di ka magsawa sa pagsuporta sa akin." Karamihan talaga sa mga readers ko ay mga estudyante pa.

"Hinding-hindi po talaga!" hyper niyang sagot. Lalong lumawak ang ngiti ko.

"Ano pa lang pangalan mo?" tanong ko para mailagay ko.

"Sheena po." Napangiti ako at pinirmahan ko na ang libro niya.

"Miss Shan! Reader niyo na po ako sa wattpad mula noong nagsisimula pa lang po kayo. Sobrang inspiring po ng mga story niyo." Sobrang nakatataba talaga sa puso tuwing nakaririnig ako ng mga ganitong komento.

"Salamat sa pagsuporta sa akin mula noon at sana na inspire kita, pero sana in a good side." Pagbibiro ko tumawa lamang ito. May ilang eksena kasi sa story ko na marahas at ang ibang bida ay may dark side ang pag-uugali.

"Hahaha, opo naman po! I know naman na may ibang pangit ang ugali na characters na kailangan talaga sa story. To make it feel more real." Napangiti ako. That's the other reason why I'm really excited every booksigning. So that, I can mingle to my readers. As well, as I will know their thoughts about my stories.

"Hi, Miss Shan! Sobrang idol po kita. Hindi ko akalaing nasa harap na kita, sobrang ganda niyo po. Parang modelo." Natawa ako. Hindi pa rin talaga ako sanay makarinig ng ganoong papuri.

"Salamat." Nginitian ko siya at pinirmahaan ang libro. Naki-selfie na rin.

Dahil sa sobrang galak ako, hindi ko na namalayan ang oras hanggang ang mahabang pila ay unti-unting nabawasan at kalaunan ay natapos din.

Pagod na pagod ako habang papasok sa apartment ko. Kumain pa kasi kami kasama ang mga ibang writers, editors at mga tauhan sa publishing na kinabibilangan ko. Hindi na ako nakatanggi pa.

Medyo napasarap ang kwentuhan kaya heto hating-gabi na nakarating.

Nakaramdam ako ng takot nang malamang bukas ang pinto ko. Alam ko, hindi ko nakakalimutang i-lock ito.