I moved my legs and drove my arms. Harder. Faster. Hanggang sa humawak ako sa end part at umahon. I heard the loud buzzer sound. And the crowd went wild lalo na ang mga kaibigan ko. I looked at the monitor sa itaas.

"To show us once and for all, Miss Lauren Carson managed to win the 50 meters freestyle Olympic Swimming Competion under one minute and fiftyseven seconds in a record! Congratulations!"

Tuwang tuwa kong tinanggap ang medal na ipinasuot sa akin at ang bulaklak. Awarding ceremony na ngayon.

"Finish na mga sismars! Whooo! Bilis ah! Hindi kita iinisin ngayong araw Lori!" I heard Lucy shout. Tumawa lang ako.

"Ranking second, we have Miss Kiara Romero who got to finish the 50 meters freestyle competition within two minutes and seven seconds!" Sampung segundo ang gap namin.

Malawak na ngiti ang iginawad ni Kiara sa nagpasuot ng silver medal sa kanya. And as much as I want to deny it, I did not fail to miss out the disappointment in her eyes.

Kiara
Matapos ang awarding, mabilis akong tumakbo paloob ng headquarter at hinintay si Savi na puntahan ako. I know he would come find me. Inalis ko ang suot kong silver medal at hinawakan iyon ng mahigpit.

"Sweetheart,"

Wala akong lakas na loob upang mag-angat ng tingin at salubungin ang mga mata ni Savi. I promised to win first place for him. I wanted to win the top list for him. But I ended up second.

"Tumingin ka sa'kin,"

Umiling ako sa kabila ng mariin na boses niya. "Ayoko. I've disappointed you. Sinabi ko na ipapanalo ko para sa'yo. Pero hindi ko nagawa," tumingala ako para tignan siya.

I saw his expressions softened when he saw my face clearly. "Kiara," agad niya akong dinaluhan. Hinawakan niya ako sa kamay at hinila patayo. Bagkus ay mabilis akong pumaloob sa bisig niya at tahimik na umiyak doon.

I heard him suck for air. "Dammit, hon. I am not disappointed, never. You did your best and I am proud of you no matter what," his soft voice consoled me. Hinagod niya ang likod ko. Nahulog ang tuwalyang nakapalibot sa akin. He doesn't even care na nababasa ko ang damit niya.

Suminghot ako. "Hindi ka disappointed sa akin?" I asked.

He muttered a low cuss. Masuyo niyang hinawakan ang pisngi ko. "How could you think so lowly that a mere rank could make me think less of you?"

Suminghot ako. He wiped my tears. "I'm sorry. Napakababaw na rason pero gusto ko lang naman na makuha ang first place para matuwa ka,"

"I am already damn happy!" He sounded mad but still tender. He sighed and kissed me on the lips.
Wag ka nang umiyak kasi pumapangit ka, hon,"

I hit him on the chest because of what he said. Mahina siyang tumawa at hinigit ako palapit sa kanya. "You don't have to win first place for you to make me proud. The moment you agreed to be mine is enough for pride to hunt me down. Masaya na ako. Nothing else can make me happy aside from you. Do you hear me?" Savi spoke, love evident in his eyes as he stared at me.

Banayad na humaplos ang bawat salita niya sa puso ko. Oh how lucky I am to be engaged with this man!

Ngumuso ako at unti-unting ngumiti. "I'm becoming emotional. Pasensya ka na," paghingi ko ng paumanhin. Savier being the understanding fiancé just laughed at me and kissed me on the forehead. "Paano na 'yan pag kinasal tayo. Edi balde balde ng iyak ang papatak! Baka bumaha pa sa simbahan dahil lang sa iyak mo. Tears of joy dahil napakaguwapo ng pakakasalan mo," kasabay ng pilyong pagkindat niya. This man and his amazing personality!

Lustful Cravings✔️[R-18]Where stories live. Discover now