The Hunk and the Nerd(Fin)

Chapter 18:

5 COMMENTS.5 VOTES.

Kung tutusin maliit na bagay lang po ang hinihingi ko.

Bree's POV

Ano na kayang ginagawa ng taong yun? Hay naku, ayos lang kaya siya? ISSHHHHHH!~~~ AHHHHHHRRRRGGHH!! Please, Bree, tama na. Nakalimutan mo na ba? Linoko ka lang niyan!

3 oras na akong nandito sa bahay pero hanggang ngayon hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong hindi isipin ang lalaking yun. Nakakainis talaga!!! Pahingi naman ng eraser! Para mabura ko na siya sa isipan ko. T_________T

I asked her to stay but she wouldn't listen

And she left before I had the chance to say

The words that would mend the things that were broken

But now it's far too late she's gone away

0__________o

Wait! Is it just me? Or talagang may naririnig akong kumakanta? Napaka gwapo ng boses! Sheeeettt!~ (Landi mo Bree!AT kelan pa nagkamukha ang boses?) -_____- ihhhh, Tiniipot naman ehh. Basta ang gwapo ng boses! Kaso.. teka... parang...

Every night you cry yourself to sleep

Thinking why does this happen to me?

Why does every moment have to be so hard?

Hard to believe it

 

It's not over tonight

Just give me one more chance to make it right

I may not make it through the night

I won't go home without you

Boses ni ano! ni ano! (ni ano? hayy naku! DUH. Obvious naman kung kaninong boses yun eh. -__-)

Oo na alam ko kay Nick. Pero bakit pa ba niya ginagawa to? Nalilito na ako.Sabi niya pustahan lang lahat.  Makababa na nga lang muna. Pumunta ako sa tapat ng gate pero bago ko gawin yun, tinawag ko si yaya at sinabing paalisin na lang si Nick.

“Bree! Iknow you’re there! Para sayo ang kantang ito. Please forgive me! Im so sorry.”

Tsk. Sorry daw? Ehh panu kung pinatawad ko siya tapos masasaktan lang ulit ako? Ayoko na baka hindi ko na kayanin.

Nagpatuloy lang siyang kumanta..hanggang sa kausapin na siya ni yaya.

“Ahh ehh Sir, umalis na daw po kayo sabi ni Mam Bree.Ayaw daw po niya kayong Makita.”

“p-pero sige na. Kelangan ko lang naman siyang Makita ehh. Gusto ko din siyang makausap parang awa niyo na po.”

“Pasensya na po pero pinapaalis na po kayo ni Mam Bree…”

Pagkapasok ni Yaya, nanatili pa rin ako sa may gate. Nakasandal. Naririnig ko ang paghikbi ng taong mahal ko. Shett lang, mas lalo pa akong nasasaktan. Kasalanan kasi niya ito eh! Kung di sana niya ako pinagtripan edi sana happy ang lahat. At hindi ako basang basa sa ulan.

Hallaaaa, mas lalo pang lumakas ang ulan. Mga ilang minuto akong umiiyak sa kinatatayuan ko. mabuti nalang wala sila Mama ngayon.

Biglang tumigil ang narinig kong pag iyak ni Nick. Ayy baka umalis na. Tignan ko nga.