Kahit Konting Pagtingin (Book 2 of Ashralka Heirs #2)

Kabanata 4

Nang lingunin ko si Code ay mabilis na niyang pinaharurot ang kanyang sasakyan.

Bumaba ang tingin ko sa suot ko. Flared jeans, paakyat sa suot kong fitted tank top na medyo bitin ang laylayan dahil bahagyang lumalabas ang flat ko namang tiyan. Gustong-gusto ko ang ganitong pormahan kapag umaalis ako. Simple lang. Ang mahaba, tuwid at kulay apo'y ko namang buhok ay hinahayaan ko lang na nakalugay. Hindi ako nagtatali kasi hindi ako kumportable kapag walang humaharang na buhok sa batok o leeg ko, pakiramdam ko kasi ay lagi akong kinikiliti ng hangin. Nanayo ang mga balahibo ko.

Habang naglalakad ako patungo sa main building ng university. Hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkailang dahil sa mga nakakasakubong at nadadaanan ko, na napapatingin sa akin. Ewan ko kung bakit ganoon sila makatingin. Hindi naman masagwa ang suot ko, huh.

Napayuko na lang ako at tinignan ang mga paa kong humahakbang sa patag na daan.

"Ops! Watch where you walk." dinig kong sabi ng isang boses ng lalaki. Nabunggo ko kasi ito.

Nag-angat naman ako ng tingin. "Sorry." paumanhin ko sa kanya.

Para itong nakakita ng multo habang nakatingin sa akin. Kaya naglakas loob na akong tanungin ito.

"Bakit ba ganyan kayo tumingin? May dumi ba ako sa mukha? May mali ba sa akin?" nagtatakang tanong ko rito.

Tumawa naman ito. "I-I'm sorry. Actually, there's nothing wrong with you. You just look... perfect."

Nag-init ang pisngi ko sa sinabi nito at napaatras pa ako nang ilapit nito ang mukha sa akin.

"Totoo ba iyang mga mata mo? Ang ganda."

Napalunok ako.

"Ako nga pala si Brayden Manjeron." inabot nito sa akin ang kamay niya. Nakikipag kamay.

"Persis Buenrostro." Nag-aalinlangan man ay kinuha ko pa rin ang kamay nito upang makipagkamay.

"Anong nationality mo? You don't look like a filipino. Nakakaamaze nga na naririnig kitang magtagalog." aniya.

"Filipino-British."

"Kuhang-kuha mo ang pagiging foreigner. Iyang kulay ng buhok mo, Is that real?"

Tumawa ako. Kung namamangha ang lalaking ito sa akin ay naaaliw naman ako sa kanya.

"Opo, totoo ang kulay ng buhok ko."

"Amazing."

Nag insist si Brayden na samahan akong mag enrol. Hindi ko siya tinanggihan dahil mukha naman siyang mabait.

Matangkad si Brayden. Kasing tangkad ni Code. Maputi rin ito at gwapo. Matangos ang ilong at malalim ang mga mata, makapal ang kilay at perpekto ang hubog ng kanyang mga panga.

Actually, napapansin ko nga na marami rin babae ang naaagaw niya ang atensyon.

Katulad ko ay nagbabalik eskwela rin si Brayden at nalaman ko na artichect din ang kukunin nitong kurso and he's one year older than me. Twenty three years old.

Naging abala raw kasi siya sa pagtatrabaho noon kaya hindi niya napagtuunan ng pansin ang pag-aaral, kaya ngayon ay gusto niyang ituloy iyon.

"Girlfriend ni Code iyan, diba?"
"Oo, siya nga iyon!"
"Napanood mo iyong viral video niya?"
"Oo! Nag viral lang naman kasi sikat ang syota. Ayoko ng kanta, nakakaantok."

"Are they talking about you?" bulong sa akin ni Brayden habang nakapila kami rito sa gym.

Tumango naman ako sa kanya.