Şiirsel Hikâye | KageHina
On yaşından beri her gece Hinata'nın rüyalarının gerçeği olan Kageyama Tobio, turuncu saçlı gencin on sekizinci yaş gününün ardından mandalinalı düşle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
eve dönüş yolumuzda, düşmemeye çalışıyordum. sense, beni yenmeye çalışıyordun. oysaki bilmiyordun, eğer, beni yenseydin, kazanacağını mı sanıyordun?
yendin, kaybettim, kaybettin.
hatırlar mısın, henüz beni terk etmeden önce, eve dönüş yolumuzda, çitlerin ardında gizlice öpüşürdük. bana atıfetli dudaklarından öpücükler armağan eder, dudaklarınla dudaklarıma sırlar verirdin.
hatırladın mı?
hatırlamadın mı?
bu hafta sonuna çok var. hatırla. ellerinde boğulmama çok var, hatırla. ama, ben bir aptal olalı çok oldu.
vazgeçtim, ne olursun hatırlama.
terk et bu mavi mahalleyi. sevmenin bu kadar acıtabileceğini bilmiyordum, beni terk ettiğin gibi terk et bu mahalleyi. beni çıldırtıyorsun, öfkeden, çaresizlikten, sensizlikten çıldırıyorum. terk et bu mavi mahalleyi. çünkü seni böyle görmeye katlanamıyorum. dayanamıyorum. yapamıyorum, anla. mavi mahallemi terk et.
seni üzmek isteyebileceğimi hiç düşünmezdim, beni çıldırtıyorsun.
aklımda bir beyaz gürültü var. yapamıyorum, sakinleşemiyorum. tek düşünebildiğim şey sensin, kurtulamıyorum.
müzik ve gece yükseldiğinde zihnim çalkalanıyor, sözcükler anlamlarını yitiriyor, mânâsızlaşıyor, gereksizleşiyor. fâkat, ne zaman ışıklar sönse, kayboluyor beyaz gürültü. yalnızca sen ve ben kalıyoruz zihnimde. ve sen zihnimdeki tahtında gülümserken, lâfügüzâf olmuyor hiçbir sözcük. her biri onlarca anlamla selamlıyor güzelliğini, ah, ah. beni çıldırtıyorsun.
kalbimi sallıyorsun, büküyorsun, kırıyorsun. ama dönüp, siktir olup gidemiyorsun mavi mahallemden. bırakmıyorsun mavi mahallemi bana. terk edemiyorsun. tanrı aşkına, bununla gurur mu duyuyorsun? yalvarırım, terk et mavi mahallemi. mavi bana hep seni hatırlatacak, ama sen terk et bu mahalleyi.
