Every Step Away

ESA38

"Hindi... may Lofranco lang."

My lips parted because of his answer.

What the fuck!

Hindi ko napigilang hindi bumingisgis habang nasa likod niya. The woman looked at him confused. Umiling-iling ako habang tumatawa.

"Seriously?" I asked him as I hold on his waist.

Nilingon niya ako at ngumisi.

"Hindi ba?" he asked playfully.

Umirap lang ako bilang sagot sa kanya. Ang yabang naman ng tono! He chuckled.

Nagpatuloy siya sa pamimigay hanggang sa maubos ang dala niya. Nakangiti lang ako buong oras namimigay siya. I like the way how he says my Dad's name to promote him!

He's so cute.

"Kuya sino ka po?" nagpapatay malisyang tanong ni Cali noong makapasok kaming dalawa ni Heze sa tent kahit dumapo na ang tingin niya sa magkahawak naming kamay kanina pa lang pagkapasok namin.

She smiled maliciously to me.

"Government property po 'yang hawak nyo." dugtong niya.

Sinamaan ko siya ng tingin. Paano ako naging government property?! Ano ako, lupa?

"Hezekiah Jimenez, Miss."

Heze offered his free hand to my cousin who gasped upon hearing his voice. Mukhang nagulat dahil sa lalim at lamig noon.

"C-Calista Lofranco Cornel..."

Pagkatapos niyang magkipag- kamay kay Hezekiah ay mabilis siyang tumalikod.

"Ma! Pa! Tito! Tita! May jowa!"

Bumagsak ang panga ko at narinig ko naman ang halakhak ni Hezekiah saaking tabi.

Puta, anong jowa? Bakit hanggang jowa lang?

"Cali!" sigaw ko.

After some seconds, a lot of people came inside the tent. Sinamaan ko ng tingin si Cali noong pumasok siya muli. She smiled at me apologetically but it seems unreal.

Ang babaeng ito!

"Bro!" bati ni Gali kay Hezekiah.

Napairap ako. I remembered him offering me work! They are really friends! Paano sila naging magkaibigan?

Gali smiled at me like he knows and did something. I glared at him. Scammer!

Wala na akong nagawa noong pumasok din ang mga Tito at Tita ko. I saw Tita Dan raising her eyebrow to me and rolling her eyes.

Ano ba yan! Bat kasi inaalisan to ng spotlight! Ako palagi ang nasisisi!

"Bakit nandito yan?" tanong agad ni Daddy noong makapasok mukhang tapos na ata siyang makipag-kamay.

"Daddy naman..."

"Governor..." bati ni Hezekiah at inabot ang kanyang kamay.

Dad firmly shook his hand to him two times and immediately let go of it.

"May lunch kami kasama sila Mayor Abad." Dad said, hindi ko alam kung sinong kinakausap niya.

"Can I borrow her?" tanong ni Hezekiah.

Dad stared at me for a while. Puno ng tanong ko siyang tinignan pabalik. Anong meron bakit parang may inside topic silang dalawa?

"Your promise..."

Mas lalong kumunot ang noo ko.

"Dad?" I called him.

"Sure, Governor," Hezekiah said.