Slaughter High 2 : Terror Never Dies

Chapter 26 : Here goes the past

26.

Here goes the past

Erin's Point of View

“Ha? Anong ibig mong sabihing darating ka?” Nagulat ako sa sinabi ni Kuya Dominic. Medyo malabo ang reception ng call kaya hindi ko alam kung talagang iyon nga ang ibig sabihin ni Kuya.

“Kuya? Hoy?—“ Hindi ko alam kung binabaan niya ba ako ng tawag o sadyang naputol lang dahil sa hina ng signal.

“Erin? Anong ginagawa mo diyan sa ibabaw ng puno?! Baka malaglag ka!” Narinig kong may sumigaw mula sa baba kaya humawak ako ng mahigpit sa sangang kinauupuan ko at dumungaw sa baba.

Nakita ko si Robbie kaya dahan-dahan akong bumaba.

“Si Dominic ba yung kausap mo?” Tanong niya habang inaalalayan ako.

“Oo. Sabi niya pupunta raw sila ni Ate Carly dito mamaya.” Sagot ko habang tinatanggal ang mga dahon at duming dumikit sa damit at buhok ko.

“Bakit?” Kunot-noong sambit ni Robbie.

“Malay ko. Nga pala anong ginagawa mo rito? Naghahanap ka ng signal no? Kung ako sayo umakyat ka sa punong ‘yan.” Suhestyon ko at agad naman siyang napangiwi.

“You have got to be kidding me.” Aniya.

“I am not kidding. Go higher and find glory.” Biro ko sabay tulak sa kanya.

Nakakaawa si Robbie, halata kasing hindi niya alam paano umakyat ng puno kaya inalalayan ko nalang muna siya sa pag-akyat.

Nakakatawa siyang tingnan, mukha siyang koala na nakayakap sa puno habang nakatayo sa sangang tinatambayan ko kanina. Iniangat niya ang cellphone sa ere habang naghahanap ng signal. Ilang sandali pa ay naririnig ko na siyang may kinakausap.

“Detective Andromedas, Si Robbie Chen ‘to. Makinig ka, nandito kami ngayon sa Provident High. Kung hindi ako tatawag sayo bukas ng umaga, alas-sais, marahil may nangyari ng masama sa amin. Utang na loob pumunta kayo ng Provident High kung sa pagsapit ng alas-sais ng umaga ay hindi pa ako tumatawag. Malakas ang loob kong andito si—“

Narinig kong biglang tumunog ang walkie talkie na bigay samin ni Ms. Marie. Mahirap kasing makahagilap ng cellphone signal dito kaya nakakapag-communicate kami sa pamamagitan nito.

“Erin nasaan ka? Magkasama ba kayo ni Robbie? Bumalik na kayo rito, we’ll begin shooting after an hour.” Narinig ko si Ms. Marie.

“Opo papunta na po.” Pagtatapos ko sa usapan at muling itinago ang walkie talkie sa loob ng jacket ko. Umagang-umaga ang lamig na agad dito.

Muli akong tumingala at nakita kong pababa na si Robbie sa puno kaya siya naman ang inalalayan ko.

“Sino yung kausap mo? Kakakilabot ang pinagsasabi mo.” Bulalas ko.

“Wala. Safetey precaution lang.” Pagmamalaki niya at ngumisi. Kahit kalian ang weird talaga niya. Siguro part nato ng post-traumatic stress disorder niya.

*****

 “Hey has anyone seen KC? Kahapon ko pa siya hindi nakikita ah?” Tanong ni Zoey habang nag-aayos at naghahanda kaming lahat para sa pangatlong araw ng shooting.

“Si Sir Guzman din di ko pa nakikita since kahapon.” Sabi pa ni Avery kaya natigil kaming lahat sa ginagawa at nagkatinginan.

“Alam na this. Kamandag nga naman ni Sir Guzman.” Nakangising sambit ni James.