Officially Yours (COMPLETED | PUBLISHED UNDER IMMAC)

Wakas

"Mahal na mahal ko kita eh."

"I have reasons kung bakit ko 'yon nagawa sayo."

"Bakit umabot pa sa ganito?"

"Fuck! Ang sakit pala!"

I sobbed, my lips felt like falling into an uncontrollable pout habang hawak-hawak ko pa ang baso ng alak. Hindi ko maiwasang bumulong mag-isa dahil hindi ko kayang ikimkim 'yon sa puso't isip ko.

Naramdaman kong may kumalabit sa akin. Liningon ko siya at isang blonde'ng americana ang nasa harap ko.

"Hey, young man!" Bati niya. Inismiran ko siya at hindi pinansin.

Napansin kong pababa nang pababa ang hawak niya sa katawan ko. Umabot na ito sa hita ko at malapit na ito sa maselang parte ng katawan ko.

"Fuck off!" Sigaw ko at tinabig ang kamay niya sa hita ko.

Inom lang ako nang inom hanggang sa magsawa at mamatay, tutal wala na rin naman akong silbi rito sa mundo dahil iniwan ako ni Leslie, ang babaeng minahal ko nang sobra. Kasalanan ko ang lahat. Kasalanan ko kung bakit nangyari ito. Kasalanan ko kung bakit umabot kami sa ganito ni Leslie, na umabot hiwalayan.

"Phillip?" May tumawag sa pangalan ko. Ang alam ko wala akong kilala rito pero bakit parang meron?

Nilibot ko ang aking paningin at nakita ko si Drake na papalapit sa direksyon ko.

"Oh, bakit ka nandito?" Tanong ko nang maupo siya sa tabi ko.

"Ikaw dapat ang tatanungin ko."

"Tch!" Singhal ko.

"Dahil ba sa nangyari kanina?"

Paano niya nalaman?

Imbis na sumagot ay nilagok ko na lang ang alak sa bibig ko. Ayokong sagutin ang mga tanong nila. Masyadong masakit sa akin kapag pinag-uusapan pa 'yon.

Ako naman ang may kasalanan eh bakit ako iiwas? Tch!

"Hindi namin inaasahan ang pagdating mo. May kasama ka pang ibang babae. Kaano-ano mo 'yong babae?" Tanong niya.

"She's my fianceé." Sagot ko. Habang sinasambit ko 'yon ay mas lalo akong nasasaktan. Parang may bumabara sa lalamunan ko.

"Fianceè? How come? Phillip, naman, bakit dinala mo pa 'yong fianceè mo?"

"I just want to he honest. 'Yon lang."

"Na may kinakasama ka nang iba? Phillip, nasaktan mo 'yung tao."

"Alam ko." Lumagok na naman ako ng alak. Hindi ko na nga nalalasahan ang pait nito.

"Sana hindi ka na lang nagpakita."

Sana nga...

Hindi ako umimik at tinitigan lang ang basong hawak ko. Unti-unti na ring lumalabo ang paningin ko. Mas lalo pang lumalakas ang music sa loob habang palalim nang palalim ang gabi.

"Alam kong may rason ka pero sana pakawalan mo na lang siya." Sambit niya at doon na ako napatingin sa kanya.

"Hindi ko kaya."

Ayan na naman ang mga luha ko. Lintik na luhang 'yan, 'di mawala-wala!

"Hindi mo kaya? Pero sinaktan mo na 'yung tao at masasaktan na naman siya. At sa tingin mo ba makakaya niyang nakikita kang ikakasal sa iba? Kung nasasaktan ka ngayon, mas lalong nasasaktan si Leslie. Kaya pakawalan mo na lang siya."