Chapter 45: Ready?

Start from the beginning
                                    

"Nandito lang ako" yun lang ang kaya niyang sabihin. Sobrang hirap ng sitwasyon ng nobya, the police is after her and her long lost father she's been finding for like eternity is also after her to kill her.

He can't imagine what she's feeling right now but he can understand the fear.

Umiyak lang ito ,he can feel the fabric on his chest getting damped by her tears.

Hinahaplos haplos niya lang ang likod nito pero mas lalo lang itong umiyak.

He coudn't count the times now that she cried to him and he's still overwhelmed by the mixed emotions he feels whenever she's like this , showing her emotions openly.

"N-ngayon lang ako natakot ng ganto ngayon lang." she muttered between her cries.

This is the first time she admitted that she's scared. She was never scared of anything!

Shit baby...

Hinalikan niya lang ang ulo nito,whispering his words of comfort for her.

She cried for like just a minute more or less bigla na lang ito tumigil.

Only his girlfriend can do that. Iiyak in split seconds then she's okay like nothing happened.

Marahas nitong pinalis ang luha at dumura pa sa harap niya

"Baluga ka" tawa niya

Sinimangutan lang siya nito. Mukhang bumalik na naman ang pagsusungit sa kanya porque tapos na umiyak. Napawi tuloy ang ngiti niya.

Tssss. Hypocrite.

"Kailangan na nating gumalaw"seryosong aniya

"Oo nga. Kaya nga kailangan na nating tumakas , kanina pa ako nagsasabi sayo---"

"I'm not the kind of person who would want to escape. Haharapin ko silang lahat" she cuts him off. Her voiced is laced with determination

"Natin" may diin na pagtatama niya dito

Nagkibit ito ng balikat sa kanya "Ikaw bahala, basta tandaan mo. Kapag mamatay ka papatayin kita ulit" inis na bulyaw nito.

Napakurap kurap siya sa sinabi nito "Ano yan double dead?" reklamo niya

Kahit pabalik na sila nang bahay para tingnan kung nakauwi na ang amahin nito, patuloy pa din ang pagsusungit sa kanya.

Hindi niya tuloy alam kung matutuwa siya o malulungkot sa bagong ugali na pinapakita nito.

Hayst. Babaeng babae na.

He guess, it's better to get used to it since he is planning to be with her for a lifetime, right?

As they arrived and checked the house, wala dun ang amahin ng nobya dahilan para pareho silang gapangan ng kaba.

"Kaninang umaga pa siya umalis" nagaalalang sabi sa kanya nito.

"Hindi kaya..."  hinampas nito ang mesa kaya natigilan siya

"Hindi siya pwedeng madamay dito"

"Oo nga. Magtutulungan tayo relax ka lang" itinaas niya ang dalwang kamay sa ere. Medyo naistress siya sa pagbulyaw bulyaw sa kanya ng nobya hayst.

Nagpalinga linga ito sa paligid. She was scrunching her nose "May sinaing ka ba kanina bago tayo umalis?"

Naamoy niya din bigla ang tinutukoy nito. Amoy sunog.

"Wala di pa tayo nakakapagsaing"

Kung ganun saan nanggagaling ang amoy---

Bigla na lang itong kumaripas ng takbo sa labas.

Damn she's fast.

Sinundan niya naman ito. Mas lumakas ang amoy nang nasusunog nang nasa labas na sila

Tansya nyay galing kagubatan ang sunog pero hindi niya matukoy kung saan sa kagubatan at kung ano ang nasusunog.

But his girl is isn't clueless as he is.

"Forest fire" deklara nito.

Naalarma siya sa sinabi nito.

Her father surely wanted her dead, he didn't want her get out of this place easy.

He guess forest fire is a clever thing to do huh. They can never get out now without being burned if they didn't escape this place  fast.

Shit. Is he even a human? Paanong nagagawa niya ito sa anak niya

There are even innocent civilians in this place!

Was he that desperate to kill his own daughter because if he was, he's gonna have to deal with him first.

Hinila niya ito papasok sa loob.Nagpumiglas pa ito sa kanya.

Before she can even say a word , dumampot siya itak at isinukbit ito sa bewang niya

Natahimik ito sa ginawa niya at minasdan lang siya..

"We can't get out of here empty handed" seryosong sabi niya

She nodded understanding her point. Nangunot ang noo niya nang dumampot ito ng balisong lang

"Palit na lang tayo , sayo na lang tong itak" he insisted

"This is enough , mas kailangan mo yan" itinali din nito ang balisong sa likod ng hita niya.

Yabang!

He sighed. Wala siyang magagawa sa katigasan ng ulo nito

He pulled her for a hug. He might crush her now sa sobrang higpit ng yakap niya
"Promise me, you won't get hurt"

"I can't promise you that" mahinang tugon nito

He growled as he cupped her face. Pinatakan niya ito ng halik "Hindi ka pwedeng masaktan" may diin na sabi niya.

His scared too. Scared to see her hurt. She can bleed uncontrollably if she gets wounded in the wrong place.

Damn her hemophilia.

"Ang maipapangako ko lang hindi tayo mamatay" she said.

Those words didn't comfort him at all because he knows what she meant is she can't promise she won't be hurt.

***




My Handsome GirlWhere stories live. Discover now