Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Dlaczego życie jest takie powalone.
Wszystko to tylko ciąg chorych wydarzeń.
Wszyscy dookoła postradali rozum i teraz pędzą
do przodu jak pendolino.
Mam już tego dosyć, ciągle coś jest nie tak.
Moje życie sypie się jak piasek w klepsydrze.
Ale co mogę poradzić?
Wszystko wciąż się zmienia, ale ja pozostaje stała.
Dość już mam łez przelanych, pora to zakończyć.
Pora przyłożyć lek na moje rany.
Ale kto mi w tym pomoże?
Wszyscy chcą najlepiej, ale ja już nie wytrzymam.
Ciągle coś ukrywam.
Mam za sobą długą,
krętą drogę i się tej myśli trzymam.
Lecz wszystko przede mną.
Czas leczy rany.
Mam tylko nadzieję, że to nie omamy.
Gratuluję sobie w duszy, że się jeszcze trzymam.
Bo gdybym się puściła to nie wiem co bym zrobiła.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
STAI LEGGENDO
𝑏𝑟𝑎𝑘𝑢𝑗𝑎̨𝑐𝑒 𝑢𝑐𝑧𝑢𝑐𝑖𝑎 | ✓
Poesia❝𝐶𝑧𝑒𝑔𝑜 𝑜𝑐𝑧𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑑𝑧𝑎̨, 𝑡𝑒𝑔𝑜 𝑠𝑒𝑟𝑐𝑢 𝑛𝑖𝑒 𝑧̇𝑎𝑙 ❞ ✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* Pierwszy tom moich autorskich wierszy ✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* 𝐽𝑒𝑠́𝑙𝑖 𝑐𝑧𝑢𝑗𝑒𝑠𝑧, 𝑧̇𝑒 𝑐𝑧𝑒𝑔𝑜𝑠́ 𝑐𝑖 𝑤 𝑧̇𝑦𝑐𝑖𝑢 𝑏𝑟𝑎𝑘𝑢𝑗𝑒, 𝑚𝑜𝑧̇𝑒𝑠𝑧 𝑡𝑢 𝑧𝑎𝑗...
