After an hour or two, dumating na kami sa Manila. Some of us didn't ate at home kaya napagkasunduan munang kumain sa isang stall sa loob ng airport.

Hirap na hirap na akong lumingon sa gawi ni Nigel pagkatapos sa nangyari kanina. Everytime it crosses my mind I know my cheeks were evident with a strawberry tint, reminding me that I have to hold myself together and act natural.

"Hindi ba kayo kakain, Trevi?" tanong ng isang kaklase ni kuya.

"Kumain na kami kanina sa bahay bago dumiretso sa airport." he said while he's busy playing with his phone.

I actually want to buy something, then I realized may dala nga pala kaming isang bag ng snacks ni kuya.

I opened the small box with choco butternut donuts inside of it. I grabbed two, giving the other one to my brother.

"Kuya, Eat." I said.

"Lapag mo lang sa ibabaw ng tissue. Kakainin ko after ng game na 'to."

Pinatong ko ang donut sa isang malinis na tissue para hindi madumihan.

Nang matapos na silang mag-agahan. Lumabas na kami sa airport. Bumungad sa amin ang napakamahabang trapiko at mainit na tirik ng araw.

Sabi ng teacher namin ay may service na magdadala sa amin sa Baguio. Kasama daw yun sa registration na binayaran namin.

A pretty lady wearing a collared blouse approached us. She lead the way towards the blue bus that will take us to our destination.

I sat beside kuya Evi. He's still busy playing mobile legends on his phone.

"Kuya, stop playing. You'll get dizzy."

"Yeah, yeah.." he said still busy with his phone.

I rolled my eyes. Tigas ng ulo, eh!

Umandar na ang bus. Matatagalan ata ang biyahe namin dahil malapit na mag rush hour. I think matutulog muna ako.

I woke up because of the sound of someone vomiting. I looked beside me and found kuya Evi puking
while rubbing his stomach with vicks. Hinagod ko likod niya at pina-inom siya ng water nong huminto siya kakasuka.

"Paabot nong mint candy sa may maliit na zipper ng bag ko Eli." nanghihinang sabi niya.

After handing him his candy I looked around and caught Nigel's gaze, I quickly avoided it at binalingan ang isang guro na nagtanong kung maayos lang ba ang lagay ni kuya. Tumango na lamang ako bilang sagot.

"Pucha. 'Di na ako maglalaro sa susunod." he mumbled.

The entire ride was smooth. We got stuck sa traffic but it's fine with me. Nag bus stop kami nong naglunch. Natulog na lang si kuya Evi habang ako'y busy sa paglalaro ng sci-dama sa phone ko.

"Gising na kuya. We're here." alog ko sa balikat niya.

Magchecheck-in daw muna kami sa hotel. Sa iisang room lang kaming mga babaeng estudyante. Isang room para sa teachers at isa rin para sa mga boys.

Bukas pa ang start ng competition kaya gagala raw muna kami sa mga markets malapit sa hotel.

"Say 'Hi vlog', Eli!" sabi ng representative namin for another event.

I just looked at the camera and waved my right hand while saying what she wanted me to say.

"Awe, ang cute mo naman, Eli!" she exclaimed at hinarap ang camera sa iba pa naming kasama sa kwarto.

All of us went down to the hotel's lobby, naghihintay na roon ang sasakyan na magdadala sa amin. We  went to the Burnham Park. Nagtake kami ng pictures, we all tried lake sailing and biking. We even tried the famous strawberry taho and it was so delicious that I finished 3 servings of it.

Shades of Sky (Sazente Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon