||Texting with..?|| T.W

Κεφάλαιο 21

1 εβδομάδα μετά

Ιάσονας POV

Σημερα περνώ το εξιτήριο μου και τώρα είμαι με την Μαρίζα για να μου κάνει παρέα .

Ακόμα νιώθει ενοχη ότι εξαιτίας της πηγα στο νοσοκομείο , μπορώ να το καταλάβω στα μάτια της ότι έχει τύψεις .

Αλλά το θέμα είναι ότι εγώ φταίω μόνος μου , γιατί έπρεπε να είχα σηκωθεί κατευθείαν και όχι να καθόμουν και να την κοίταζα .

"Ιάσονας Ιωάννου;" Έρχεται μια νοσοκόμα με ένα ευγενικό χαμόγελο στα χείλη

"Ναι" απανταω  με χαμόγελο και από την άκρη του ματιού μου βλέπω ότι η Μαρίζα σαν να ζηλεύει

Μα καλά γιατί να ζηλεύει;

"Τι εξιτήριο σας " μου λέει καθως απλώνει το χέρι της με το εξιτήριο κρατοντας

"Ευχαριστώ " λέω καθώς το περνώ με το ένα χέρι και από το άλλο πιάνω το χέρι της Μαριζας και τα μάγουλα της κατευθείαν κοκκινίζουν

Μα καλά τι έπαθε αυτή σήμερα ; Την μία ζηλεύει και την άλλη κοκκινίζει που της πιάνω το χέρι της
Καλά ε είσαι τούβλο
Μίλησε ο βασιλιάς των τούβλων

"Είσαι εντάξει ; " Την ρωτάω

"Εμ .. ναι , γιατί ρωτάς ;" Με ρωτάει διστακτικά

"Δεν ξέρω φαίνεσαι κάπως " της λέω

"Τι εννοείς ρε ; Έχει κάτι η μάπα μου ; Κοίτα πρωτα την δικιά σου ρε ηλίθιο πλάσμα " μου λέει καθώς γελάει

Αυτή είναι η Μαρίζα μου
Μου ;
Καλά μπορεί όχι τώρα , αλλά κάποια στιγμή θα γίνει

"Ρε άι από εδώ " της λέω καθώς τοποθετώ το χέρι μου στον ώμο της και την έχω σε στυλ αγκαλιά και προχωράμε γελοντας

"Μαμα , όταν μεγαλώσω έτσι θέλω να είμαι με το αγόρι μου " ακούμε ένα κοριτσάκι να μιλάει στην μαμά της δείχνοντας εμένα και την Μαρίζα και γελάμε και οι δύο γλυκά

Τότε η Μαρίζα γυρίζει το κεφάλι της προς την δικιά μου μεριά και κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια καθώς αρχίζουμε να μειώνουμε και οι δύο την απόσταση

"ΙΆΣΟΝΑΚΟ ΜΟΥ " ακούω μια τσιριχτή φωνή από πίσω

Μακάρι να μην είναι αυτή , μακάρι να μην είναι αυτή

Γυρίζω το κεφάλι μου μαζί με την Μαρίζα και βλέπουμε την Μαρία, την πουτανα του σχολείου , ήμουν σίγουρος

Κατευθείαν αυτή τρέχει προς το μέρος μου και με περνει αγκαλιά από πίσω μια και από πίσω ερχόταν