Μαζί

Κεφάλαιο 58

Αγγελίνα

Όταν ξυπνώ, ο Χάρης δεν είναι πλέον στο δωμάτιο. Η ώρα είναι πέντε παρά πράγμα που σημαίνει πως στην Ελλάδα η ώρα είναι περίπου τέσσερις. Ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπό μου και κάθομαι σε μια πολυθρόνα. Ανοίγω το laptop μπροστά μου. Το δωμάτιό μας είναι μια σουίτα οπότε έχει και ένα μικρό σαλονάκι. Ασχολούμαι λίγο με την διπλωματική μεταπτυχιακη μου εργασία σχετικά με την κατάθλιψη και την αυτοκαταστροφή.

Μετά από αρκετή ώρα αφοσίωσης, ακούω τον ήχο της βιντεοκλήσης από το κινητό μου. Το παίρνω στα χέρια μου και απαντώ. Είναι η Αθηνά.
"Γεια σου μανούλα"
"Γειά σου μωρό μου. Με την γιαγιά είσαι;" ρώτησα
"Όχι. Είμαι με τον παππού αλλά τον άφησα στο δωμάτιο να κοιμάται." Εξήγησε
"Τι κάνεις ομορφούλα μου;" ρώτησα
"Καλά είμαι μαμά. Που είναι ο μπαμπάς;" ρώτησε
"Είναι στην δουλειά του. Για αυτό δεν είπαμε ότι ήρθαμε εδώ;" ρώτησα
"Σωστά." Είπε
"Τι έκανες σήμερα; Όλα εντάξει στο σχολείο;" ρώτησα
"Πολύ ωραία. Είχε ο Μάκης γενέθλια και κάναμε πάρτι." Απάντησε
"Χαίρομαι που περάσατε καλά. Έφαγες το μεσημέρι;"ρώτησα
"Έφαγα μακαρόνια με κιμά." Απάντησε
"Της γιαγιάς της Αφροδίτης;" ρώτησα
"Ναι. Ήρθε ο παππούς και με πήρε από το σχολείο και με έφερε σε αυτό το σπίτι. Φάγαμε με τον παππού και την γιαγιά και μετά κοιμηθήκαμε. Εγώ για λίγο. Η γιαγιά όμως τώρα δεν είναι εδώ." Είπε
"Μπορεί να πετάχτηκε κάπου." Είπα
"Αύριο θα με πάρει από το σχολείο η γιαγιά η Νάντια;" ρώτησε
"Γιατί δεν περνάς καλά με την άλλη γιαγιά;" ρώτησα
"Όχι, καλά περνάω." είπε
"Βρε μικρό εσύ δεν κοιμάσαι;" ρώτησε η μαμά που μπήκε στο πλάνο
"Γεια σου μαμά." Είπα
"Δεν περίμενε λίγες ώρες και σε πήρε από τώρα. Τι κάνετε Αγγελινα μου; Πως ήταν το ταξίδι;" ρώτησε
"Το ταξίδι ήταν σύντομο και δεν περίμενα να είναι τόσο ξεκούραστο." Είπα
"Το δωμάτιο; Το ξενοδοχείο; Όλα καλά;" ρώτησε
"Όλα μες την πολυτέλεια όπως και όλη η πόλη άλλωστε." Απάντησα
"Πήγατε καμιά βόλτα;" ρώτησε
"Όχι. Ο Χάρης είναι στο συνέδριο και μόνη είναι πολύ δύσκολο να βγω σε τέτοια μέρη." Απάντησα
"Αυτά τα μέρη είναι όντως πολύ επικίνδυνα για μια γυναίκα μόνη για αυτό να έχετε το νου σας." Είπε
"Εντάξει μαμά μου." Είπα
"Σε αφήνουμε τώρα για να φτιάξουμε κέικ." Είπε χαμογελώντας με την μικρή
"Αντίο μανούλα."
"Θα τα πούμε αργότερα." Είπα και η κλήση τερματίστηκε

Συνέχισα την έρευνα και την εργασία μου. Στην πραγματικότητα είχαμε διεξάγει ένα ερωτηματολόγιο και μερικές συνεντεύξεις και τώρα έβγαζα το πόρισμα με βάση και την θεωρία. Κάπως έτσι περνούσαν οι ώρες.