ေျခသံတိတ္တိတ္ေလးနဲ႔ ကေလးနားကို တျဖည္းျဖည္း လွမ္းသြားလုိက္ေတာ့
ကုတင္ေပၚ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ႀကီးအိပ္ေနတာ ေဘးမွာ လပ္ေတာ့ က ဖြင့္ရက္သာႀကီး စာအုပ္ မထူးမပါး ႏွစ္အုပ္ကုိ ေခါင္းေအာက္ခုၿပီ အိပ္ေနတာ ေဘးမွာလဲ စာရြက္တခ်ိဳ႕က ျပန္႔က်ဲလုိ႔
" ဟက္.....
ခရီးက ျပန္လာရင္ ဒိလုိ႔ မထင္မွတ္တာက ကြၽန္ေတာ္ကို အေမာေျပေအာင္လုပ္ႏုိင္တာေလးက ကြၽန္ေတာ္ ျပံဳးမိတယ္ ပင္ပန္းလာတာမွန္သမ်ွကုိ အကုန္လံုး
စာအုပ္ေခါင္းအံုးလုိ႔ စာေၾကမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔မ်ား အံုးအိပ္တာလား ေရႊဥာဏ္ေတာ္ေလးရဲ႕
ကြၽန္ေတာ္သူေခါင္းေလးကို ကုိင္ၿပီ စာအုပ္ကုိ ဖယ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ သူႏုိးလာတယ္
ကြၽန္ေတာ္ကုိ ၾကည့္ၿပီ အိပ္ေရးမဝတဲ့ ေခြးေပါက္ေလးၾကေနတာပဲ
"ဟင့္ ဦး.... ဦး မလား "
မုိးမခ ေဆးမွတ္တမ္းနဲ့ မမျဖဴဆီက ငွါးလာတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ေနရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ဥိးကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းကို လာကုိင္ ခံစားေနရတာ ကြၽန္ေတာ္ လန္ႏုိူးၿပီ မ်က္လံုးဖြင့္လာေတာ့ ဦး ကြၽန္ေတာ္ကုိ ၾကည့္ေနတယ္
အုိ ၾကည့္ေကာင္းလုိက္တာ ဦးက အိပ္မက္ထဲ့မွာေတာင္
" ကေလး "
ဟင့္ အိပ္မက္ထဲ့မွာေတာင္ ဦးေခၚသံကုိ ၾကားေနရတယ္ ဒါအိပ္မက္ဆုိ ျပန္မထျခင္းဘူး ဘယ္သူမွလာမႏုိးၾကပါနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ ပခံုးလာကုိင္ၿပီ လႈပ္ခါမွ
"ဦး တကယ္လား ဦး အစစ္ပါေနာ္ "
"ကေလး ကူိယ္ေလ ကုိယ္ျပန္လာတာ ခုေလးတင္ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ထ မ်က္ႏွာသစ္ အိပ္ေရးမဝလုိ႔ ညည္းနဲ႔ ေခြးေပါက္ေလး "
အာဆုိ ဦး တကယ္ျပန္လာၿပီေပါ့ ခုမွ သတိရတာနဲ႔ လြမး္ခဲ့တာေတြ အတုိးခ်ၿပီ ခ်ံဳပြဲခ်ျပီ ငုိခ်လုိက္တယ္
" ဟီး..... (ငုိေနတာေနာ္ ရီေနတယ္ထင္မွာဆုိလုိ႔) >_<
"ကေလး....ကေလး ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဘယ္နားက နားလုိ႔လဲ အိပ္ေရးမဝလုိ႔လား အာဆုိလဲ ျပန္အိပ္ေလ ကုိယ္မႏုိးေတာ့ဘူးေနာ္ "
YOU ARE READING
၃၁ဘံုမွာဦးအခ်စ္တတ္ဆံုး
Romanceတကယ္လုိ႔ ကေလး နဲ႔ သာမဆံုျဖစ္ခဲ့ရင္ ဦး ကံၾကမၼာလဲ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ဦးမေတြးဝံ့ႏုိင္ဘူး ဥိီးမင္းေသြးပုိင္ဆုိတဲ့ လူရဲ႕ဘဝမွာလဲ နာမည္နဲ႔လူိက္ေအာင္ လုိခ်င္တာကုိ မင္း ရဲ႕ ေသြးပဲျဖစ္ေနတာပါေစ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္လဲ လုပ္ႏုိင္တယ္ ကေလးရဲ႕ ဘဝကုိလဲ အတၱမပါပ...
၁၇(Z-U)
Start from the beginning
