Niyakap ako ni Caleb, para mabawasan pagka-stress ko. And I didn't notice I was already crying on his chest.

Nag-vibrate phone ko, at nakita ko si Sean na tumatawag sa akin. Pumunta ako sa balcony at sinagot ang tawag.

"Hello?" I sniffed.

"Hey, ba't ka umiiyak?" He asked in concern.

"Ah.. Wala 'yun bakit ka napatawag?" I asked.

"Ay ano kasi, kanina nagmamadali ka. I just wanted to ask if everything's okay?" He said.

Oo nga pala, nakita nga niya pala ako kanina. Hays, ano nalang sasabihin ko? Nilalagnat anak mo?

"Ah wala, nagka-emergency lang." I giggled to let him know na okay lang ako.

"Oh okay, you can text me if you need me." Walang hiya niyang sabi sa akin.

Amputa? Sige nga! Puntahan mo dito anak mo, gago!

"Okay... Thanks, anyway, I have a question." I said.

"What is that?" He asked.

"Ummm... Nevermind, okay bye." I said and hung up the call.

I went back inside, and Caleb raised a brow at me.

"What?" I asked.

"Who was that?"

"Uhh... Si Engineer Manzano, nag-inform lang sa akin tungkol sa building na ipapatayo namin." Pagsisinungaling ko.

"Ahh, okay. Manzano? Yung ex mo. na tatay ni Sev?" He looked at me with a wrinkled forehead.

"Ummm..."

Tangina, pa'no niya nalaman 'yon?

"O-Oo... P-Pano mo alam?" I stuttered.

"Ka-" Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang lumabas si Sev ng kwarto.

"Mommy?" Sev said rubbing his eye.

"Baby!" I was shocked and carried him. Medyo nawala na ang init niya.

"What are you feeling, baby? Are you okay na?" I asked and kissed his cheeks.

"Yes, mommy." He nodded.

"That's good." I said.

"Mommy, ouchey!" Sev said and poked his tummy.

"Why? Is your tummy ouchey, bebe?" I pouted.

"Yeah." He said in his soft voice.

"Okay baby, mommy will put you in couch, you watch okay? I will cook you dinner na." I said and layed Sev down the couch and put it to cartoons.

"Ako din, mommy!" Caleb teased.

"Gago." Bulong ko at binatukan siya.

"Aray! 'To naman 'di mabiro!" He said and otouched his head.

"Whatever, mas mabuti pang bilhan mo nalang si Sev doon ng vitamins at gamot, bigyan kita pambili." Alok ko at kinuha ang wallet ko.

"'Wag na, ako nalang magbabayad." Sabi niya at saka lumabas ng unit para bilhan si Sev ng gamot at vitamins.

Nang maka-balik si Sean, saktong natapos ko na ang niluluto kong soup para kay Sev.

"Ba't naman ang tagal mo?"

"Wow ah, ikaw na nga 'tong ginawan ng favor, ikaw pa galit." Sabi niya.

Inirapan ko siya at pinatay na ang niluluto kong soup.

"'Uy! Ang sarap naman niyan! Pahingi din ako mommy!" Pag-asar ni Caleb.

"Tse! Sige, umupo ka d'yan!" Pumayag ako dahil masyado namang marami ang niluto ko for Sev, dahil baka malay mo, wala siyang gana kumain.

"Yey! Thank you, mommy!" Pang-aasar uli ni Caleb.

B'wisit talaga 'to, sarap sipa-sipain.

Tumawa si Caleb, nang makita 'yung mukha kong pikon. Tinawag ko na si Sev para kumain.

"Severiano Caden, halika na. You need to eat na anak!" I called.

Lumapit siya papunta sa table para kumain.

"Mommy, I don't want." He lousily said.

'Yan na nga ba sinasabi ko eh.

"Baby, you need to eat. Remember what I told you? Kapag gumaling ka, I'll let you meet daddy." I smiled.

Lumiwanag ulit ang mukha niya, at kinain ng kinain 'yung soup na niluto ko.

"Hay nako, Gwyneth Francine. Napaka-galing mang-uto." Asar ni Caleb.

"Hoy, papakilala ko naman talaga eh." Sabi ko at inirapan siya.

Ilang araw na rin ang naka-lipas at gumaling na rin si Sev, dinala ko siya sa doctor niya para i-check kung magaling na ba talaga siya. Sabi naman nung doctor, pag naulit ulit, ipa-checkup siya kaagad para mabigyan ng mas maayos na diagnosis.

Pumasok na ulit ako sa office, at sinalubong ako ni Aliana.

"Hi ma'am, kamusta po si baby Sev?" Tanong sa akin ni Aliana.

"He's doing fine now, anyways. Did you let Sean know na, si Sev 'yung emergency?" I asked her.

"No ma'am, I didn't even let him know na Sev's your child." She said and smiled.

"Good, thanks Aliana. I knew that I could trust you." I said and hugged Aliana.

Aliana is a really great woman, she's not only my secretary. But she became one of my bestfriends.

Nag-lunch ulit ako kasama si Sean, we've been out having lunch lately. Bigla kong naalala na inuwi ko nga pala muna si Sev sa bahay namin noon sa QC, with mom. Kaya mag-isa lang ako sa unit, so I called Kaitlyn.

"Wait lang, may tatawagan lang ako." Paalam ko kay Sean.

Tumango lang siya, at nagpatuloy sa pag-kain.

"Hello?" Kait answered.

"Kait, bar us later?" Aya ko.

"What time?"

Ang bilis naman kausap ni ate mo ghorl HAHAHAHA.

"8pm." I said.

"Sure, sunduin nalang kita." Alok niya.

"Sure, see you." I said.

Bumalik na ulit ako sa table namin ni Sean, at kumakain pa rin siya and when I got back, he just smiled at me.

Ugh, I miss him so much!

Captive Prince (Seduction Series #2)Where stories live. Discover now