Euphoria 🔞

Horny as hell

რატომღაც არ გაკვირვებია ჯიმინს იუნგის განცხადების შემდეგ ყურადღებას მასზე აღარავინ, რომ აღარ ამახვილებდა. იცოდა იუნგის ერთი სიტყვაც კი არ იქნებოდა ამაოდ წარმოთქმული და უყურადღებოდაც არავინ დატოვებდა.
როგორც იქნა დაისვენა, თურმე რა მარტივად შეიძლება დაესვას ბოლო ამდენი წლის ტანჯვას, თურმე ამ ბრბოსაც შეუძლია ჯიმინის დაცინვის გარეშე როგორმე გაძლოს და თურმე, ამისგამო ინგისაც უნდა გადაუხადოს მადლობა.
ახლა სპორტის დარბაზში იმყოფება, გოგოები ცალკე თამაშობენ ფრენბურთს, ბიჭები კი კალათბურთის ბურთს ძაღლებივით დასდევენ ამ ყველაფერს კი ჯიმინი სკამიდან აკვირდება და მთელი გაკვეთილიც ასე გააგრძელებდა, რომ არა მასწავლებლის ხმა
-ჯიმინ ადექი და შეუერთდი ბავშვებს - მკაცრად დაუძახა და სასტვენის ჩაბერვითაც დაასრულა მოთხოვნა - სწრაფად!
-აუცილებელია? - ამოიბუზღუნა და თავისთვის საძულველ პედაგოგს შეხედა რომელსაც თავადაც არ ეხატებოდა ჯიმინი დიდად გულზე
-ნუ მეპასუხები.... ახლავე! -კიდევ ერთხელ ჩაბერა სასტვენში და ჯიმინის სხეულს რომელიც უგუნებოდ მიზლაზნებოდა ამრეზით შეხედა, შემდეგ კი კალათბურთის ბურთი ესროლა, რომელიც ბიჭმა თავისი ცუდი რეფლექსების გამო ვერ მოიგერია, მკერდზე მოხვდა და პირდაპირ ტრაკით დაასკდა პარკეტს. მწვრთნელმა კი დამცინავად დახედა - ნუ ფორთხიალობ, იატაკი ისედაც გაწმენდილია... წამოდექი!
-შეგიძლიათ ცოტაოდენი კეთილსინდისიერება გამოიჩინოთ და თქვენი წყალობით დამტვრეულს ნორმალურად წამოდგომა მაცადოთ?! - აღრენილმა შეხედა და თავადაც გაუკვირდა ამდენი რომ შეძლო და როგორც იქნა თქვა ის რაც ამდენი ხანი აწუხებდა და ჯავრი ცოტათი მაინც გადმოანთხია, ახლა უფრო თამამად გრძნობდა თავს, თითქოს უხილავი ძალა კარნახობდა, რომ ხელშეუხებელი იყო და იმ მდაბიო ხალხის ნამდვილად აღარ უნდა შეშინებოდა, გუმანით გრძნობდა, რომ ვიღაც დაიცავდა ყველასგან თავად ამ "ვიღაც"-ის გარდა.
-მგონი ჯიმინმა არ იცის, უფროსებს როგორ უნდა ესაუბროს - ბოროტად ჩაიქირქილა - დროა ბიჭებმა პატარა გაკვეთილი მოგიწყონ... სეჰუნ! მინჰო! სუჯინ! დღეს მინდა რომ ჯიმინმა სტადიონს იქამდე ურტყას წრე სანამ არ წაიქცევა... თქვენ კი წაქცევის საშუალება არ უნდა მისცეთ- მკაცრად დაიგრგვინა, ბიჭებს გრძელი ჯოხი გაუწოდა და ჯიმინს დამცინავად შეხედა.
სამეული გაურკვევლობაში ჩავარდა! ჯიმინისთვის ჯოხი, რომ დაერტყათ ან, რომ გაემწარებინათ იუნგისგან მწარედ აირტყამდნენ, ხოლო რო არ შეესეულებინათ მოთხოვნა მწვრთნელი რათქმაუნდა დასჯიდა მათ. ამიტომაც იყო, რომ სამეულიდან არცერთი გაინძრა, არა მარტო ისინი მთელი დარბაზი გაისუსა, მხოლოდ თავჩახრილი იუნგი იღიმებოდა ცალყბად
-რას აკეთებთ?! - მწვრთნელს გაოცება და გაბრაზება ერთდროულად გამოესახა სახეზე - არ გესმით?! ახლავე გამომართვით!- დაიყვირა
-ბოდიში მწვრთნელო, მაგრამ ამას ვერ ვიზამთ - თავჩაქინდრულმა ჩაილაპარაკა სეჰუნმა და მწვრთნელისგანაც მიიღო მკვლელი მზერა
-თქვენ სამს მოგივლით - კბილების ღრჭიალით გადახედა სამესულს - იუნგი შეგიძლია ჯოხი გამომართვა და ამ სამის ნაცვლად შენ შეასრულო ჩემი დავალება! - იუნგი ღიმილით დაიძრა მასწავლებლისკენ, თავი დაუკრა და ასევე ღიმილით გამოართვა ჯოხი შემდეგ კი ჯიმინისკენ დაიძრა და ჯოხის ნელი დარტყმით წასასვლელად უბიძგა - ჯიმინ დარწმუნებული ვარ გაერთობი - კარში გასვლამდე ბოლოჯერ მიგესლა ჯიმინი და წყვილიც გაქრა.
ორი ბიჭი ჩუმად მიუყვებოდა გზას სკოლიდან სტადიონამდე და ხმის ამოღებას არცერთი ცდილობდა, ბოლოს როგორც იქნა მიაღწიეს და ჯიმინმა დაიწყო სირბილი, რომელსაც უკან იუნგი ძუძულით მიყვებოდა, თან რატომღაც ღიმილს არ იშორებდა სახიდან.
ერთი კრუგი დაარტყა სტადიონს,ორი, სამი, ოთხი... აი მეხუთე წრეზე უკვე ფეხები ეკეცებოდა და ძალა აღარ ქონდა, უკვე ვეღარც მირბოდა ნორმაურად, გული ამოვარდნას ქონდა და სუნთქვა საშინლად უჭირდა, მიწაზე დამხობა დააპირა უცებ მარჯვენა წვივზე ტკივილი, რომ იგრძნო
-გასწორდი - ჩვეული ტემბრით უთხრა იუნგიმ და ახლა უკვე მარცხენა წვივზეც დაარტყა მწარედ ჯოხი. ისეთ შთაბეჭდილებას ტოვებდა თითქოს სიამოვნებას იღებდა თავისი საქციელით
-მეტკინა - ამოიკრუსუნა ჯიმინმა და ტკივილმა ენერგია მისცა რომელმაც არაუმეტეს ორი წუთი გასტანა, შემდეგ კი ისევ ფლატუნი დაიწყო და წელში მოხრილი ნელ-ნელა უახლოვდებოდა მიწას და საბოლოოდ ჩაეხუტებოდა კიდევაც, რომ არა იუნგი
-გასწორდი - ისევ გაუმეორა და ახლა უკვე ჯოხი წელზე მწარედ დაარტყა
-აჰჰ... იუნგიი - ტკივილნარევი ხმით ამოიკვნეს რამაც პირდაპირ დაურტყა იუნგის ნერვებს და გაუაზრებლად ახლა უკვე ტრაკზე დაარტყა ძლიერად ჯოხი - გეყოს აჰჰ... - ტკივილისგან კვნესას განაგრძობდა და რა იცოდა ამით იუნგის, რომ აღაგზნებდა და მეტის გაკეთების სურვილს უჩენდა. ჯიმინი კი ტკივილისგან სულ მოიკუნტა და მუხლებით მიწაზე დაეცა
-ადექი - კიდევ ერთხელ ახლა უკვე მხარზე დაარტყა ჯოხი
-გეყოფა - ნატკენ ადგილას ხელი მოისვა ჯიმინმა და გახშირებული სუნთქვის დარეგულირებას შეეცადა - გთხოვ იუნგი - თხოვნით სავსე მზერით შეხედა უფროს და გაჭრა! დააგდო იუნგიმ ძირს ჯოხი და უკანმოუხედავად დატოვა სტადიონი.
აგიჟებდა ის პატარა ეშმაკი, ოფიციალურად უშლიდა თითოეულ ჰორმონს და ამას ყველაფერს თავისდა უნებურად აკეთებდა. სულ გაიოფლა ჯიმინის დევნისას და მისი უკანახედის ცქერისას... ოჰ მას ხომ ისეთი ლამაზი მრგვალი და მკვრივი ტრაკი ქონდა, სირბილის დროს ფუმფულა დუნდულები რო უმოძრავებდა თავი მძლივს შეიკავა, რომ მისთვის იქვე არ გაერჭო, ჯიმინის კვნესა კი ნამდვილად არ ეხმარებოდა ამაში. როგორ წამოიკვნესა? აჰჰ იუნგი... ზუსტად ასე! და გაფიქრებაზე ისედაც დაპატარავებული შარვლის უბე უფრო დაუპატარავდა და უფრო სწრაფი ტემპით დაიძრა სკოლის საშხაპისკენ. შესვლისას ლოქერიდან პირსახოცი და საჭირო ნივთები აიღო და ტანსაცმლისგან სწრაფად განთავისუფლების შემდეგ ოხვრით შეიგრძნო ცხელი წყალი. საშინლად ძლიერი ერექცია ქონდა, პენისის თავი სულ მთალდ გაწითლებოდა და მუცელში სპაზმებს გრძნობდა, ეს ყველაფერი კი იმ პატარა ჭინკას ბრალი იყო, იმ უმწიკლო დემონის თავისდაუნებურად, რომ შეაღწია იუნგის თავში.
იუნგის ხლელები ცივ კაბინაზე ქონდა მიბჯენილი და ვინ იცის მერამდენედ წარმოიდგენდა ჯიმინს, მის სურნელს, მის ცქრიალა ხმას და ამით საკუთარ თავს უფრო აგიჟებდა. იმდენად ცუდად იყო ეგონა, რომ მალე გასკდებოდა. შუა ფიქრში იყო კარების გაღების ხმა რომ შემოესმა,რამდენიმე მსუბუქი ნაბიჯი დაითვალა და მალე დახუთულ ოთახში მასთან ერთად აღმოჩნდა ვიღაც... და ვინ იქნებოდა ეს ვიღაც თუ არა ჯიმინი. ეს კი იუნგისთვის ნამდვილად ბოლო წვეთი აღმოჩნდა, როგორც ვი ეუბნებოდა ყველაფერი ყლეზე დაიკიდა და გაცხოველებული მზერით დაიძრა ნახევრად შიშველი ჯიმინისკენ. პატარა შეშინებული და ამასთანავე გაოცებული იცქირებოდა ბურუსში იუნგი, რომ დალანდა, ხოლო ბიჭის შიშველი სხეულის დანახვისას უკან დაიხია და სულ აუწითლდა ლოყებ. იუნგი მისკენ მიიწევდა, ჯიმინი კი უკან იხევდა, მაგრამ ბოლოს მაინც კედელზე აკრული აღმოჩნდა სრულიად შიშველი ბიჭის წინაშე. წყლის ორთქლი სუნთქვა უძნელებდა ჯიმინს და მძიმე ჰაერს იმდენად ღრმად ისუნთქავდა რომ მკერდი შესამჩნევად უმოძრავებდა მაღლა-დაბლა და თავისდა უნებურად ახელებდა ისედაც გაგიჟებულ იუნგის
-მგონი დრო მოვიდა ჩემი თოჯინით გავერთო - ხვნეშით ჩაიცინა მის სახესთან და წყალი ახლიდან მოუშვა რისი წყალობითაც ჯიმინს ის გრძელი თეთრი მაისური რომელიც ზედ ეცვა სულ დაუსველდა და ტანზე მიეკრო - თოჯინავ რა სექსუალური ხარ - ტანზე მიკრულ მატერიას ხელი ჩაავლო და ველურივით შემოახია ჯიმინს რაზეც ისედაც დაშინებულს ახლა უკვე კანკაილი აუტყდა
-იუნგი - ამოიკვნესა საწყლად და მკლავები მკერდძე მიაბჯინა - შეჩერდი გთხოვ - ჯერაც კი გაურკვევლობაში იყო და არარეალური ეგონა ყველაფერი ჯიმინს, ვერ იაზრებდა სიტუაციის სიცხადეს
-ბოდიში თოჯინავ, სამწუხაროდ ახლა შენ თხივნას ვერ გავითვალისწინებ - შიშველ ჯიმინს ასევე შიშველი სხეულით მიეკრო,ხელები ზურგის ჩაყოლებით საჯდომამდე ჩაუსრიალა, შემდეგ კი ორივე ხელი ისე მწარედ მოუჭირა სანატრელ დუნდულებს, რომ ჯიმინს ტკივილისგან კვნესა წასკდა და გამწატებულმა იუნგის მხარზე ნაკბენი დატოვა - ნუ მაგიჟებ! - დაიგრგვინა, თხელი სხეული წელზე შემოისვა, ცივ კედელზე ზურგით ააკრა და გამხეცებული მგლის გამომეტყველებით დააკვირდა უსუსურ ცხვარს.

რა ვიბოდიალე არ ვიცი😩 მეოთხე დღეა ნორმალურად არ მძინავს, შვიდსაათზე ჩაძინებული ათსაათზე ავდექი და ახლა, დილის სამ საათზე უკვე ოფიციალურად მკვდარი ვარ, მაგრამ თავს დაწერის გარეშე ვერ დავტოვებდი💕იმედია მოგეწონათ და ალბათმიხვდებით შემდეგი თავი სმათი, რომ იქნება☺️ love you lovely people 💘 ზუსტად ერთ დღეში დაგიბრუნდებით😍