Evenwicht

hulk 2.0

'Uhm, nee' antwoordde ik.
'Ohw, ik zou zweren dat ik je nog nooit heb gezien. '
'Ik heb mijn haar geverfd.' Zei ik snel.
'dat zal het dan wel zijn. Ik vroeg me af of je van middag bij ons zou willen zitten.' En hij gebaarde naar het 'popu' groepje.
'Misschien. 'Zei ik
'Oh, oke.' En hij gaf een verleidelijke  glimlach.
De bel ging en ik haaste me naar de les.
Wat!? Waarom zei je geen volmondig ja?!? Zei het stemmetje, Mey(dat is hoe ik haar ging noemen).
Omdat ik het hard to get wil spelen.
Owh, zei ze.
En kan je nu even stil zijn ik moet opletten.
Maar je kent alles toch al?
Inderdaad op een of andere manier ken ik alles ook al heb ik het nog maar een keer gezien.
Ja, maar als hij iets vraagt wil ik het gehoord hebben.
Owh, oke. Zei ze en toen was ze stil.
Ik volgde de les maar ik werd niet naar het bord geroepen.

Ik  het waren twee les uren bio.
Dus toen de les was afgelopen was het pauze.

Ik liep door de gang naar mijn kluisje toen ik iemand achter me aan hoorde.

Iemand legde zijn handen voor mijn ogen.
En dat was een fout.

In een reflex waarvan ik niet wist dat ik het had, pakte ik zijn hand en gooide hem over mijn schouder op de grond.

Het was Taylor.
'Het spijt me!' Zei ik en rende naar de toiletten.

Eenmaal binnen gooide ik water in mijn gezicht.
Ik kneep in zo een metalen stang dat in elke toilet hangt.

Maar toen ik er in kneep voelde het als was in mijn handen.
Ik keek er naar en mijn hand afdruk stond er in.
Had ik nu net een metalen stang vervormd met blote handen?

-------------------------------------------
He beste mensen en wezentjes,

Sorry voor dit korte hoofdstuk.
Morgen komt een langer.

Naomi X