87.Bölüm/Plan

591 43 84
                                    

Yazardan

Hızır ve Ömer mekandan çıktı

Ömer:Abi napacağız?

Hızır:Bilmiyorum planımız ters tepmez umarım

Merdivenlerden indiler

Zafer:Reis niye erken çıktınız?

Hızır:Sanane lan!

Ömer:Sonra haberleşiriz abi

Hızır:Doktor işini halledirsen haber ver bana

Ömer:Veririm abi

Ömer arabasına bindi gitti Hızırda arabasına bindi gitti. Masada ise Sinan herkese tersce bir bakış atıp konuşmaya başladı

Sinan:Bu yaptığınız saçmalık ne?!

Feyyaz:Öncelikle sakin ol ve dinle Sinancığım. Şinasi ile aramızdaki savaşı bitirmek için bunu yapmak zorundaydık Ömer ve Hızır olduğu sürece Şinasi ikna olmazdı. Bizde bu yüzden Ömer ve Hızır'ı masadan atmaya karar verdik. Barış için!

Ellerini sinirle yumruk yaptı Sinan. Feyyaz Haşmet'e döndü

Feyyaz:Bence masanın yeni lideri Haşmet olsun. Kabul edenler

Sinan ve Selim hariç herkes el kaldırdı Haşmet Selim'e ters bir bakış attı Selim mecburen elini kaldırdı

Feyyaz:Herkesde kabul ettiğine göre masasının yeni lideri Haşmet

Haşmet kalktı

Haşmet:Bugünlük bu kadar yeter masa toplanacağı zaman size Selim haber verir

Ömer'den

Anahtarı çıkarttım kapıyı açtım içeriye girdim sessiz olamaya çalışıyordum Defne uyumuş olabilirdi üst kata çıktım. İlk Arya'nın odasına gittim mışıl mışıl uyuyordu. Elimi saçlarında gezdirdim alnına küçük bir öpücük kondurdum

Ömer:İyi uykular prensesim

Odadan çıktım kendi odamıza gittim Defne'm yatıyordu üstümü değiştirip yanına gittim ellerimi saçlarında gezdirdim kollarımı beline sardım sıkınca

Defne:Ömer aşkım sen mi geldin?

Ömer:Evet Defne'm

Defne:Hallettin mi işini?

Ömer:Uykunu bölme şimdi. Sabah konuşuruz

Açık omzunu öptüm burnumu saçlarına gömdüm kısa bir süre uykuya dalmıştım bile

*******

Gözlerimi yanağıma kondurulan öpücükle açtım gülümsedim

Defne:Günaydınn

Ömer:Günaydın

Yatakta esnedim gülümsedim

Ömer:Sabah sabah bu ne enerji Defne'm

Defne:Bende biliyorum sorma hiç. Hadi sen kalk duş al bende o sırada Arya'ya bakayım

Kalacakken altıma aldım gülümsedim

Ömer:Öpücük yok mu ya?

Güldü

Defne:Bilemem olsun mu?

Yüzlerimizi yakınlaştırıp konuştum

Ömer:Olsun bence

Tam dudaklarımızı birleştirecekken telsizden gelen ağlama sesi ile geri çekildim yana attım kendimi

ZORBA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin