MY BAD BOY

$CHAPTER 5$

_SO CLOSE_

Venice POV

"Ven..ven wake up..lunch time na." May narinig naman akong boses kaya minulat ko yung mga mata ko at nakita ko si paul kaya napaupo naman ako at bigla ko naman naramdaman ang pag sakit nang leeg ko para akong may stiffneck..ugh!

Tinignan ko naman ang paligid at wala nang mga studyante..haluh?!

"Omy sorry paul..tara na kain na tayo libre kita.." tumayo ako at hinila ko siya papunta sa cafeteria..

Pakarating namin sa cafeteria umorder agad ako dahil wala namang nakapila..

Pakatapos nakita ko sina rence doon sa pinaka dulo at may dalawang upuan na bakante kaya pumunta agad kami din at umupo..

Napansin ko naman na mag katabi sina trixie at rence at parehas ang lunch nila..

Hmmm..

Habang kumakain ako tinitignan ko lang sila..

Ang close nila..

"Uhmm...trixie" tawag ko sakanya kaya napatingin namam siya sakin habang napahinga naman nang malalim si rence..

"Yes ven?" Tanong sakin ni trixie..

"Pwede mag tanong?" Tanong ko at nag nod naman siya.."Ah mukhang ang close niyo kasing dalawa..meron bang something sainyo na di niyo sakin sinasabi?" Nagulat naman silang dalawa ni rence sa sinabi ko..

"Ah-."

*Kkrriinggg*!!!

Hindi na natuloy ni rence ang sasabihin niya nang tumunog na ang bell kaya nag sitayuan na kami at bumalik na sa room namin..

Pakapasok namin sa room namin wala namang pumasok na prof kaya lahat sila nag iingay..

Tinignan ko naman sila rence at trixie..

Super nag tataka na talaga ako sakanilang dalawa..parang may di sila sakin sinasabi so i have to know it..

Laurence POV

Hysst!buti na lang talaga nga bell na kanina..hindi ko na talaga alam ang gagawin ko..

Alam ko na pag sinabi ko kay ven ang tungkol samin ni trixie magagalit siya at ayokong mangyari yon..

Bigla ko namang naalala yung pinag usapan namin dati bago siya umalis nang manila..3 years ago..

FLASHBACK..

Nandito ako sa kwarto ni ven ngayon dahil aalis na sila mamaya..

"Aalis na ba talaga kayo?" Tanong ko sakanya habang nakahiga siya sa kama niya at ako naman naka upo sa tabi niya..

"Oo eh..pero ayoko talagang umalis pero babalik din kami" sabi niya at umupo at niyakap ako..