Yssa's POV
Myca invited me to the nearest coffee shop para daw makapag usap kami.
Gusto ko sanang tumanggi pero Ayoko namang magmukhang affected at tsaka kakaalis lang din naman ni Jen kaya gora na.
"Ma, iiwan ko muna sa inyo si Aubrey. I just want to catch up things that happened to your daughter this passed two years"
Paalam nya kay mom.
She's about to give her daughter to my mom pero nagpumiglas ang bata.
"Cawwy obwee ! Cawwy abwwee"
Umiiyak na pagpupumiglas ng bata habang pilit akong inaabot.
She's spreading her arms for me to carry her.
"Aubrey, she's tired. Don't be such a brat"
Saway ni Myca sa kanya.
"No! It's ok, we can bring her"
I insisted.
Myca's just staring at me waiting for my assurance.
Tumango lang ako habang nakangiti.
Nagpaalam na kami kay Mom at nagbyahe papunta sa pinakamalapit na coffee shop.
We looked like a family.
HAHAHA silly thought.
Nang nasa coffee shop na kami, si Aubrey lang ang nagsasalita sa aming tatlo.
Tumatawa nalang kami ni Myca sa kabibohan neto.
Kandong ko sya ngayon habang hinihintay ang order namin.
Nang dumating na ang order namin, we're jut silently eating.
Ang awkward, tbh.
"So.... How are you?"
Pagbasag nya sa nakakabinging katahimikan.
I composed my self before I answered.
"Well fine, how about you? Despite of what happened to.... To your husband."
Di ko alam pero nasaktan ako sa mismong tanong ko.
Napayoko nalang ako, I guess I'd picked the wrong question.
"Well, nung una ang hirap tanggapin. Lalo na kay Aubrey.
Mark is been a good father to her. Despite of its schedule and personal matters, binibigyan nya pa rin ng time ang anak nya."
She sadly smile while telling me anything about Mark.
Buti naman at naging worth it ang pagkalayu-layo ko.
I guess, this will be our closure na.
Nagkwentohan pa kami hanggang sa nakatulog si Aubrey sa kandungan ko.
"Give her to me"
Tumayo sya at lumapit sakin para kunin ang natutulog nyang anak.
"No, ok lang. Malakas naman ako"
Pagbibiro ko.
She just chuckled at umupo ulit sa chair nya
"Oh ikaw, mag kwento ka din kung anong nangyare sayo after mo umalis... Nang walang paalam"
She whispered the last part without knowing na narinig ko rin yun.
"Well, I went to states after nung tumakas ako sa hospital. I don't want you all to know that dahil ayokong sirain yung pamilya nyo ni Kuya. I was wasted that time, pero I conquer it all. Bye the help of Jen.... By the help of my girlfriend"
I saw her gasped nung malaman nyang girlfriend ko si Jen.
Is she shocked?
"Jen? Your ex?"
She confusedly asked na may bahid ng lungkot.
"Yes, sya nga"
I answered.
I saw the sadness on her eyes. She almost want to cry but she managed not to.
She fakely smile
"Congrats!"
Ngumiti nalang din ako sa kanya.
Ilang minuto din kaming nanahimik pareho.
Tunog lang ng maingay na paligid ang naririnig namin.
After more minutes, nag salita ulit ito.
"I already expected that!"
Ni hindi nya ako matingnan sa mata.
Nakayoko lang ito.
"Expected ko na yun pero nasaktan parin ako"
She let out a fake laugh.
"Hinintay kita Yssa. Hinanap kita. Ginawa ko lahat para makita ka ulit. Gusto kong bumawi sayo pero nawala ka nalang ng parang bula.
Lugmok na lugmok ako nun. I tried to kill my self pero nakonsensya ako dahil hindi lang ako yung masasaktan kong sakali. I'm carrying Aubrey that time kaya sya nalang ang ginawa kong dahilan para mabuhay."
Bakas sa boses nya ang sakit na nararamdaman nya nuon. May tumutulo'ng luha din mula sa mga mata nya.
"My parents became strict nung nalaman nila ang about sa relasyon natin, halos hindi na ako makalabas ng bahay.
Nung araw na binisita kita sa hospital, Mark's just help me to scaped from our hell house.
Nung nandun na ako, ayoko na sanang umalis pa, gusto kitang bantayan oras-oras, gusto kitang makasama habang buhay.
Pero nung lumabas ako ng room mo nun, di ko alam na nagpadala pala sina mom and dad ng tauhan nila para sapilitan akong iuwi.
I tried to fight, but.... marami sila .
Kung alam ko lang na huling kita ko na yun sayo, sana mas nagmatigas pa lalo ako. Sana... Sana ..."
She burst into cry kaya hindi nya na matapos ang pagkekwento nito. Ganitong ganito din sya nung huli naming pagkikita. And it's really hurting me badly.
Gusto ko syang yakapin at sabihing kalimutan nalang namin ang lahat at magsimula ulit ng magkasama. Pero hindi pwede, may Jennie na ako. At ayokong pagtaksilan si Kuya. Kakamatay nya lang tapos susuhutin ko na ang asawa nya?
"Stop it Myca. kakamatay lang ng asawa mo tapos ganito na ang pinagsasasabi mo?
Iconsider mo nalang yung pagkamatay nya at ang pagmamahal ng asawa mo sayo."
I coldly said.
Mas lalo syang napaiyak , siguro nakonsensya na sya.
"Ama sya ng anak ko.
But He's not my husband. Divorce na kami....
At mas lalong hindi nya na ako mahal, she already had his fiancé"
